Inicjatorem budowy wieży widokowej z misą ogniową był proboszcz z Grębocic (15.10.1901). Gdy do tej inicjatywy przyłączyło się więcej osób, powołano komitet budowy pomnika pod przewodnictwem generała von Eichorna z Głogowa. Z tego komitetu powstało później Stowarzyszenie Kolumny Bismarcka pod przewodnictwem dyrektora Heinricha Steffensa z Żarkowa. Zrzeszenie to zebrało potrzebne srodki finansowe na budowę wieży w postaci darowizn. Do realizacji, tak jak w przypadku innych miast, wybrano nagrodzony ...
Inicjatorem budowy wieży widokowej z misą ogniową był proboszcz z Grębocic (15.10.1901). Gdy do tej inicjatywy przyłączyło się więcej osób, powołano komitet budowy pomnika pod przewodnictwem generała von Eichorna z Głogowa. Z tego komitetu powstało później Stowarzyszenie Kolumny Bismarcka pod przewodnictwem dyrektora Heinricha Steffensa z Żarkowa. Zrzeszenie to zebrało potrzebne srodki finansowe na budowę wieży w postaci darowizn. Do realizacji, tak jak w przypadku innych miast, wybrano nagrodzony przez Związek Studentów pierwszym miejscem projekt architekta Wilhelma Kreisa "Zmierzch Bogów". Wieża stanąć miała na wzgórzu, które na ten cel przekazane zostało przez właściciela gruntu bezpłatnie. Projekt wieży o przekroju 9x9m został tylko nieznacznie zmieniony przez architekta P. Michaela z Głogowa. Wieża wybudowana została z cegieł, które oblicowano z zewnątrz granitem strzegomskim i szarym granitem śląskim. Koszt budowy 15 metrowej wieży szacowano na 28.000 marek. Zrzeszeniu udało się zebrać kwotę 23.768,55 marek. Brakujacą sumę 5000 marek podarowała Kasa Oszczędności. Kamień węgielny pod budowę wieży położono 01.04.1906r. natomiast jej uroczystego otwarcia dokonano 23.09. tego samego roku. Nad wejściem do wieży przymocowano medalion Bismarcka wykonany przez firmę Gladenbecka z Berlina. Masywne schody wewnętrzne prowadziły 2,5m poniżej platformy widokowej. Do miedzianej misy ogniowej (koszt: 600 marek) na szczycie wieży dotrzeć było można żelaznymi schodami krętymi. Płomień otrzymywano rozpalając szczapy drewna nasączonego naftą. W 1938r. wieża wraz z przyległą restauracją służyła jako schronienie dla przesladowanych przez nazistów żydów. Właściciel restauracji, niejaki Zander, którego żona była żydówką, udzielał żydowskim mieszkańcom schronienia. Jako szwajcarskiemu obywatelowi, naziści nie mogli oficjalnie zakazać obsługiwania klientów o narodowości żydowskiej. Na początku lutego 1945 roku dowództwo niemieckiej 72 dywizji piechoty rozkazało zniszczyć własny magazyn amunicji mieszczący się na wzgórzu. Nie zdołano jednak tego dokonać, ponieważ wzgórze zostało zdobyte przez wojska radzieckie, które 18 lutego rozpoczęły ostrzał Festung Glogau zdobytą niemiecką amunicją. Wieżę po zajęciu wysadziły oddziały radzieckie. W dalszym ciągu na wzgórzu pozostają resztki fundamentów wieży. Wzgórze to nazywało się Gurkauer Berg i znajdowało się pomiędzy wsiami Górkowo (Gurkau, zwanej później Bismarckhöhe - Nord) a Szczyglice (Sieglietz, od 1937r. Bismarckhöhe). Tekst: Joerg Bielefeld / Marek Mosoń (www.bismarcktuerme.de)
Pokaż więcej
Pokaż mniej
