8
 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Chałupa ze Sternalic wybudowana została pod koniec XVII lub na początku XVIII wieku przez zakon franciszkanów, w której zamieszkiwali oni do połowy XIX w. Pełniła u nich prawdopodobnie funkcję domu starców. W czasie rozbiórki na jednej z belek stropowych odkryto napis "Fundator Strzelczok 1859". Prawdopodobnie wówczas budynek przebudowano lub wzniesiono na miejsce starego. Chałupa szerokofrontowa, dwutraktowa z przelotową sienią. W sieni na całej jej szerokości występuje arkadowy komin z paleniskiem ...
Chałupa ze Sternalic wybudowana została pod koniec XVII lub na początku XVIII wieku przez zakon franciszkanów, w której zamieszkiwali oni do połowy XIX w. Pełniła u nich prawdopodobnie funkcję domu starców. W czasie rozbiórki na jednej z belek stropowych odkryto napis "Fundator Strzelczok 1859". Prawdopodobnie wówczas budynek przebudowano lub wzniesiono na miejsce starego. Chałupa szerokofrontowa, dwutraktowa z przelotową sienią. W sieni na całej jej szerokości występuje arkadowy komin z paleniskiem do piekarnika i wędzarnią. Dom po obu stronach sieni posiada dwie obszerne izby i komory. Przy wejściu od tyłu znajdują się obudowane piwnice. Przed budynkiem odtworzone są ogródki kwiatowe.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Obszerny budynek ze Sternalic wykorzystano na ekspozycję dawnej szkoły wiejskiej, składająca się z izby lekcyjnej i mieszkania nauczyciela z końca XIX w. Na skromne wyposażenie klasy składają się typowe sprzęty i meble pochodzące z opolskich szkół wiejskich m.in. ławki z ruchomymi siedziskami, katedra nauczyciela, tablica wsparta na drewnianym stojaku, a także metalowa umywalka z szeregiem kraników umieszczonych wokół zbiornika na wodę. W stojącej obok katedry szafie przechowywane są pomoce szkolne takie, jak cyrkle, manometry, ciśnieniomierze. Na ścianach powieszono mapę i plansze, wśród nich planszę z rysunkami zwierząt chronionych opisaną nieużywaną obecnie, tzw. szwabacha. W sąsiednim pomieszczeniu, w witrynach prezentowane są fotografie, podręczniki, zeszyty i przybory szkolne, wśród których na uwagę zasługują tabliczki łupkowe w drewnianych ramkach, na których pisano specjalnymi rysikami - napis można było zetrzeć gąbką lub szmatką, dzięki czemu tabliczki można było wykorzystywać wielokrotnie. Przedstawiono również pamiątki związane ze szkolnictwem polskim na Śląsku, m.in. polskie podręczniki i czasopisma. Sprawy szkolnictwa mniejszościowego regulowała Konwencja Genewska z 1922 roku, podpisana przez stronę niemiecką i odrodzone państwo polskie. Konwencja uprawniała ludność polską, m.in. na Śląsku Opolskim, do zakłądania szkół publicznych i prywatnych stopnia podstawowego i średniego. Ilość szkół mniejszościowych nie była jednak duża - decydowały o tym zarówno względy finansowe, jak i niechęć władz. Od czasu dojścia do władzy Hitlera nastąpiła fala prześladowań i szykan, która doprowadziła do zlikwidowania ostatnich polskich szkół w sierpniu 1939 roku. W drugiej części budynku urządzone zostało mieszkanie nauczyciela, składające się z dużego pokoju i małej kuchni. Mieszkanie wyposażono w meble różniące się od sprzętów spotykanych w chłopskich chałupach - meble pochodzą przede wszystkim z miejskich warsztatów stolarskich. 
|
|||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|