Skromne swoje początki szkoła zaczęła 4 kwietnia 1946 r., kiedy to na mocy decyzji wydanej przez Dolnośląskie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego powołano do życia Dokształcającą Szkołę Zawodową Przemysłu Węglowego w Nowej Rudzie im Stanisława Staszica. W pierwszym roku istnienia szkoła liczyła zaledwie 10 nauczycieli i 105 uczniów, którzy uczyli się w trzech gabinetach. Historia samego budynku sięga drugiej połowy lat 30-tych XX w. W 1938 r. został w całości oddanym do użytku. Dokumentację budynku wykonał miejscowy architekt Rode, a budową kierował oddział budowlany kopalni "Nowa Ruda". Przed powrotem ziem zachodnich do macierzy kierownikiem szkoły był inż. górnictwa Ernest Herden. Wyższy dozór kopalni, czyli najlepsi fachowcy noworudzkiej kopalni uczyli przedmiotów zawodowych, a nauczyciele ze szkół noworudzkich - przedmiotów ogólnych. Uczniowie za pracę otrzymywali specjalne wynagrodzenie. Po wojnie w 1948 r. do szkoły uczęszczało już 210 uczniów. Pierwszym dyrektorem szkoły był Kazimierz Juda. Nazwa szkoły uległa wielokrotnej zmianie: Szkoła Przemysłowo-Górnicza Dolnośląskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego w Nowej Rudzie od 1.06.1947 do 31.08.1952 r., Zasadnicza Szkoła Górnicza Ministerstwa Górnictwa w Nowej Rudzie od 1.09.1952 do 31.08.1954 r., Zasadnicza Szkoła Górnicza Ministerstwa Górnictwa Węglowego w Nowej Rudzie od 1.09.1954 do 31.08.1957 r., Zasadnicza Szkoła Górnicza Ministerstwa Górnictwa i Energetyki w Nowej Rudzie od 1.09.1957 do 8.05.1959 r., Zasadnicza Szkoła Górnicza Kopalni Węgla Kamiennego "Nowa Ruda" w Nowej Rudzie od 9.05.1959 do 31.08.1978 r., Zespół Szkół Górniczych Ministerstwa Górnictwa w Nowej Rudzie od 1.09.1978 r. W 1958 roku szkołę przejęła Kopalnia Węgla Kamiennego i nastąpił długo oczekiwany przełom, który uwidocznił się między innymi w: wzroście liczby uczniów, ustabilizowaniu się kadra pedagogiczna, modernizacji i rozbudowie na szeroką skalę bazy do szkolenia teoretycznego oraz praktycznego, wyposażeniu w bardzo nowoczesne, jak na ówczesne czasy, zestawy pomocy naukowych i środków audiowizualnych. Dzięki KWK "Nowa Ruda", szkoła stała się jedną z najlepiej pracujących i wyposażonych szkół resortowych w kraju. Na przełomie lat 1963/64 liczba kształcących się w niej uczniów przekroczyła 500 i zorganizowano internat. W latach 1964/65 kopalnia przekazała szkole sztolnię, gdzie zaczęto organizować zajęcia praktyczne, a klasy trzecie praktykę odbywały na specjalnym polu szkoleniowym w kopalni "Słupiec". W roku 1971 wybudowano nowy kompleks warsztatowy istniejący do dziś, w który znalazły miejsce: kuźnia i spawalnia, warsztat mechaniczny, warsztat elektryczny. W budynku po magazynach kopalnianych wybudowano sporą salę gimnastyczną, w której po dziś dzień odbywają się zajęcia oraz zawody nawet międzyszkolne. Po likwidacji KWK „Nowa Ruda” szkoła przejęła kino "Górnik” i stadion sportowy wybudowany dla Górniczego Klubu Sportowego "Piast". W kinie część pomieszczeń wykorzystuje się jako gabinety przedmiotowe, a część - do prowadzenia działalności kulturalnej. Na stadionie odbywają się lekcje wychowania fizycznego i imprezy sportowe. W budynku stanowiącym niegdyś siedzibę klubu zorganizowano hotel. 1 września 1978 roku Kuratorium Oświaty i Wychowania powołało pełną szkołę średnią o nazwie Zespół Szkół Górniczych Ministerstwa Górnictwa w Nowej Rudzie. W 1981 roku szkoła liczyła już ponad 1200 uczniów kształcących się w 40 oddziałach, a pracowało w niej ponad 60 nauczycieli. Likwidowanie kopalń przyniosło potrzebę zmian kierunków kształcenia w szkole. Po przekształcenie Zespołu Szkół Górniczych Ministerstwa Górnictwa w Zespół Szkół Zawodowych Państwowej Agencji Węgla Kamiennego przyszło przekształcenie w Zespół Szkół Zawodowych nr 2. Nie otwierano już klas górniczych. Dnia 1.01.1993 pełną kontrolę nad szkołą przejęło Kuratorium Oświaty i Wychowania. Od 1 września 2002 roku, szkoła zmieniła nazwę na Noworudzką Szkołę Techniczną. Cały czas wzbogacała się o nowy sprzęt komputerowy. 01 września 2005 r. powstał Zespoł Szkół Ponadgimnazjalnych w Nowej Rudzie łączący trzy noworudzkie szkoły: Noworudzką Szkołę Techniczną im. Stanisława Staszica, Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 oraz „poligraficzną", czyli Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 im. Johannesa Gutenberga.