2
 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
(...) W końcu XVII w. ubożejący z roku na rok kościół nowokramski znajdował się w opłakanym stanie. Ściany i belki spróchniały, dach się walił, podczas deszczu wszędzie przeciekała woda. Trzeba było koniecznie pomyśleć o budowie nowego kościoła albo o restauracji starego.
W r. 1750 ks. Alberyk Lęgowski objął parafię nowokramską. Zastał nie tylko chylący się ku ziemi kościół, ale i zrujnowaną plebanię, którą trzeba było odnowić. Ubóstwo parafian nie pozwalało na zebranie potrzebnych funduszy. ...
(...) W końcu XVII w. ubożejący z roku na rok kościół nowokramski znajdował się w opłakanym stanie. Ściany i belki spróchniały, dach się walił, podczas deszczu wszędzie przeciekała woda. Trzeba było koniecznie pomyśleć o budowie nowego kościoła albo o restauracji starego.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
W r. 1750 ks. Alberyk Lęgowski objął parafię nowokramską. Zastał nie tylko chylący się ku ziemi kościół, ale i zrujnowaną plebanię, którą trzeba było odnowić. Ubóstwo parafian nie pozwalało na zebranie potrzebnych funduszy. Ks. Lęgowski zwrócił się więc o pomoc finansową do opata oberskiego, o. Michała Józefa Loki. Subsydium klasztoru wystarczyło na budowę plebanii i postawienie obok niej potrzebnych budynków gospodarczych. (...) Maria Zientara-Malewska w książce "Płonące krzaki nad Obrą" tak pisała o kościele w Nowym Kramsku: "Sama budowla, chociaż niezbyt ciekawa i nie wykazująca walorów artystycznych, zwraca uwagę wypukłymi okrągłymi kaplicami i pięknym obramowaniem okien. Biel murów kontrastuje przyjemnie z tłem wielkich drzew otaczających kościół wiankiem. Wieża gotycka nie bardzo harmonizuje ze stylem kościoła, ale przydaje strzelistości jego sylwetce. Wnętrze kościoła jest ubogie, ale jakże typowo polskie. Posiada ten sam niezrównany urok, jaki cechuje wszystkie niemal kościółki wiejskie w Polsce, przede wszystkim zaś na Śląsku. Barwne chorągwie z polskimi napisami, obrazy ustrojone do procesji w zieleń i kwiaty, starodawna chrzcielnica i ambona oraz stare skromne ołtarze tworzą miłą całość, która zachwyca każdego, kto wstąpi chociaż na chwilkę do kościółka. Głębokie wrażenie odnosi każdy, kto choć raz był tu na wieczornym nabożeństwie, gdy zebrany lud śpiewa błagalne "Święty Boże". Najcenniejszym klejnotem kościoła nowokramskiego jest mały obraz malowany na blasze miedzianej, który dawniej znajdował się w wielkim ołtarzu, a dziś wisi w prezbiterium nad zakrystią. Obraz ten przywiózł z Rzymu ks. Beyma, kanonik poznański. Obraz przedstawia twarz Madonny, pełną słodyczy i dostojeństwa, z wieńcem 12 złotych gwiazdek dookoła głowy." Więcej na stronie 
|
|||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|