2
 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wyciąg z Decyzji Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu z dnia 28 maja 2008 r. (za:
 ):
"Nr rejestru zabytków: A/1004. Kościół p.w. Trójcy Św. i Matki Boskiej w Twardogórze powstał w miejscu wcześniejszej świątyni, której historia sięga pierwszej połowy XVI w. Obecną formę zawdzięcza mistrzowi ciesielstwa H.Dresyerowi, który podjął się budowy w 1879 r., co dokumentuje data i inskrypcja umieszczona na elemencie więźby dachowej. Obiekt ulokowano na ...
Wyciąg z Decyzji Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu z dnia 28 maja 2008 r. (za:
Pokaż więcej
Pokaż mniej
):
"Nr rejestru zabytków: A/1004. Kościół p.w. Trójcy Św. i Matki Boskiej w Twardogórze powstał w miejscu wcześniejszej świątyni, której historia sięga pierwszej połowy XVI w. Obecną formę zawdzięcza mistrzowi ciesielstwa H.Dresyerowi, który podjął się budowy w 1879 r., co dokumentuje data i inskrypcja umieszczona na elemencie więźby dachowej. Obiekt ulokowano na tarasowym wzgórzu obsadzonym grabami i kasztanowcami. Jest to świątynia orientowana, założona na planie prostokąta, przy którego krótszych bokach zlokalizowano: od strony północnej- prezbiterium, od południowej - wieżę dzwonnicy. Wyróżnia się szkieletową konstrukcją murów zewnętrznych. Wnętrze składa się z prostokątnej nawy okolonej drewnianymi, wspartymi na czworobocznych filarach emporami i węższego, prosto zamkniętego prezbiterium z zakrystią od północy. Prezbiterium otwarto do nawy łukiem tęczowym, nad którym w nadłuczach wykonano dekorację maswerkową. Kościół ze względu na zastosowane rozwiązanie konstrukcyjne należy do oryginalnych przykładów śląskiej architektury sakralnej. Elementy świadczące o dużych wartościach artystycznych obiektu to przede wszystkim konstrukcja szkieletowa, jednocześnie pełniąca funkcję dekoracyjną, a także zachowana stolarka okienna i drzwiowa, portal główny o neogotyckim, snycerskim obramieniu oraz rzeźbiony okap i dekoracyjny fryz o motywach czteroliścia. Wysoka bryła budynku, zwieńczona dachem dwuspadowym, harmonijnie współistnieje z geometrycznymi motywami szachulca i murowanym cokołem. Całość tworzy spójny kompozycyjnie i niezwykle malowniczy efekt. Kościół wyróżnia się w krajobrazie miejscowości zarówno charakterystyczną bryłą, jak i zachowanymi, oryginalnymi elementami wystroju architektonicznego. Odzwierciedla określony etap rozwoju architektury sakralnej i tradycji regionu. Świątynia uważana była za ostoję polskości, ponieważ aż do końca XIX w. odprawiano tu popołudniowe nabożeństwa w języku polskim, zatem jest materialnym świadectwem przeszłości i istotnym elementem lokalnej tożsamości kulturowej." |
|||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
|
|||||||||||
Kościół ewangelicki Trójcy Świętej i Matki Boskiej na innych fotografiach
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
|
||
|
||
|
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|