| |
|
|
|
|
|
|
Młyn miejski (dawny)
Landeshuter Mühlenwerke A.G., Abteilung Stadtmühle Bolkenhain
|
|
|
|
|
Status
|
Istnieje częściowo
|
|
|
|
|
|
|
Adres przedwojenny: Mühlstrasse 8.
W miejscu obecnych zabudowań młyna istniał dawniej młyn wodny (nad Nysą Szaloną) należący do dóbr zamkowych, nazywany w XVIII w. „Wielkim Młynem”. Po przejściu w ręce prywatne nazwany został „Młynem Miejskim” (Stadtmühle). W połowie XIX w. młyn został zakupiony przez młynarza Hoffmanna. Do 1876 r. młyn stanowił jeden budynek, kryty gontem, z mechanizmem napędzanym przez koło wodne, wówczas największe w powiecie bolkowskim. Kolejny właściciel, Wilhelm Fleißig, ...
Adres przedwojenny: Mühlstrasse 8.
W miejscu obecnych zabudowań młyna istniał dawniej młyn wodny (nad Nysą Szaloną) należący do dóbr zamkowych, nazywany w XVIII w. „Wielkim Młynem”. Po przejściu w ręce prywatne nazwany został „Młynem Miejskim” (Stadtmühle). W połowie XIX w. młyn został zakupiony przez młynarza Hoffmanna. Do 1876 r. młyn stanowił jeden budynek, kryty gontem, z mechanizmem napędzanym przez koło wodne, wówczas największe w powiecie bolkowskim. Kolejny właściciel, Wilhelm Fleißig, rozebrał stary budynek i wybudował nowy, w którym została zainstalowana – jako napęd pomocniczy - przenośna maszyna parowa. Jego syn, Juliusz, po przejęciu znacznie rozbudował budynek młyna, a także zastąpił przenośny napęd parowy stałą maszyną parową. W dniu 4.11.1893r. budynek młyna i silos zbożowy stanęły w ogniu; całkowite ugaszenie płonącego zboża i zmielonej masy nastąpiło dopiero po kilku tygodniach. Wkrótce po pożarze młyn został odbudowany, z turbiną jako głównym napędem. Ponadto przy młynie zaczęła funkcjonować piekarnia. W 1916r. młyn został ponownie zmodernizowany przez nowego właściciela, Landeshuter Mühlenwerke A.G., Abteilung Stadtmühle Bolkenhain (Kamiennogórskie Zakłady Młynarskie S.A., Oddział Młyn Miejski w Bolkowie). Nastąpiła wówczas całkowita przebudowa zakładu: dobudowano kolejne piętro, wnętrze zostało na nowo obelkowane i poprawiono dopływ wody. Zakład wyposażony był w najnowocześniejsze maszyny młyńskie i w znacznym stopniu zautomatyzowany. Po kryzysie z początku lat 20. dokonano kolejnej przebudowy i wymiany maszyn. W dniu 1.12.1925r. zakład wznowił działalność i pracował bez zakłóceń aż do końca II w.ś. Po wojnie, w 1945r. produkcję ponownie uruchomiono. W latach 1958-1959 zakład zmodernizowano; od tego czasu wyposażony był wyłącznie w napęd elektryczny. W 1980r. wydajność młyna wynosiła 50 ton zboża na dobę. Kolejna modernizacja parku maszynowego nastąpiła w 1984r.; po tym dobowa wydajność wzrosła do 60 ton. Po roku 1989 doszło do bankructwa zakładu.
Obecnie zabudowania młyna - należące do prywatnego właściciela – są opuszczone i popadają w ruinę.
[wg: Roman Sadowski "A może muzeum…" (  ) oraz ]
Pokaż więcej
Pokaż mniej
|
|
2
/
