Pałac – obecnie niezachowany, rozebrany w 1974 r., znany z przekazów ikonograficznych. Wzniesiony prawdopodobnie na pocz. XVII w., być może z wykorzystaniem starszych reliktów, miał zwartą, blokową bryłę, nakrytą wysokim, czterospadowym dachem, z wieżą na osi fasady (od strony folwarku), zwieńczoną ozdobnym, barokowym hełmem. Rozbudowany w l. 1690-1700 o dwa boczne pawilony, połączone murem parawanowym, z centralnie usytuowanym 7-osiowym korpusem głównym, którego fasadę poddano modernizacji zapewne w 2 ćw. XVIII w. Kolejną przebudowę pałacu przeprowadzono ok. poł. XIX w., kiedy to starano się nadać mu charakter budowli neogotyckiej, z wieżą zwieńczoną krenelażem oraz II-kondygnacyjnym korpusem głównym z mezzaninem, nakrytym płaskim, dwupołaciowym dachem. Centralną część budowli ujmowały dwa II-kondygnacyjne skrzydła boczne z ryzalitami, przekryte spadzistymi, trójpołaciowymi dachami ceramicznymi, których kalenice sięgały do kalenicy dachu nad korpusem głównym. Elewację ogrodową głównego korpusu pałacu poprzedzał portyk kolumnowy z tarasem. Nowy kształt dachu był zapewne wynikiem pożaru, któremu rezydencja uległa w 2 poł. XVIII w.
[za:] Studium wartości kulturowych gminy Kostomłoty, Online: