5
 |
 |
||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pałac w Dobrej powstał w latach 50 – tych XVIII w. z inicjatywy królewskiego radcy dworu, hrabiego Erdmanna Karla von Roedern. W 1780 r. sprzedał on całą posiadłość podczaszemu księstwa górnośląskiego oraz radcy dworu Fryderyka Wielkiego, Leopoldowi Heinrichowi von Seherr – Thoss. Przez 50 lat majątkiem zarządzał jeden z jego synów, Ernst – wojskowy w randze porucznika. Po jego śmierci dobra odziedziczył najstarszy syn Leopolda, Hermann – królewski starosta okręgu niemodlińskiego ...
Pałac w Dobrej powstał w latach 50 – tych XVIII w. z inicjatywy królewskiego radcy dworu, hrabiego Erdmanna Karla von Roedern. W 1780 r. sprzedał on całą posiadłość podczaszemu księstwa górnośląskiego oraz radcy dworu Fryderyka Wielkiego, Leopoldowi Heinrichowi von Seherr – Thoss. Przez 50 lat majątkiem zarządzał jeden z jego synów, Ernst – wojskowy w randze porucznika. Po jego śmierci dobra odziedziczył najstarszy syn Leopolda, Hermann – królewski starosta okręgu niemodlińskiego i oficer regimentu huzarów.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
W II poł. XIX w. hrabia Hermann dokonał całkowitej przebudowy pałacu w stylu neogotyckim według planów architekta Gottgetrena z Charlottenhof. Wtedy tez prawdopodobnie powstał park przypałacowy z licznymi strumykami i jeziorkami, a także herbaciarnia, ogród różany i hotel w stylu szwajcarskim. Ciekawostką jest, że żona hrabiego Hermanna, Muriel White Seherr – Thoss była córką bogatego amerykańskiego przemysłowca oraz kobietą ekscentryczną. Lubiła bowiem paść kozy na przypałacowej łące ubrana w strój wiejskiej dziewczyny. Hrabina zginęła śmiercią samobójczą w marcu 1943 r. Przypuszcza się, że przyczyną desperackiego kroku był szantaż gestapo, które groziło jej obozem koncentracyjnym w przypadku nie sprowadzenia do Niemiec przebywających w Ameryce synów. W obawie przed tym, że synowie ulegną szantażowi hrabina skoczyła z pałacowej wieży. Pochowano ją w rodzinnym grobowcu przy kościele Jana Chrzciciela. W styczniu 1945 r. pałac uległ uszkodzeniu, podczas gdy przebywający w nim Rosjanie bronili się przed kontratakującymi wojskami niemieckimi. W prawdziwą ruinę popadł jednak dopiero po wojnie, kiedy to strawił go pożar. Do niedawna na przypałacowym terenie odbywały się jedynie coroczne plenery malarskie. Obecnie, na szczęście, przechodzi remont, który ma szansę przywrócić mu dawną świetność. Źródło : "Śląskie zamki i pałace". Wydawnictwo ADAN. Opole 2000. Więcej nt. aktualnej sytuacji tutaj :  "Niektóre elementy pałacu, bramę wjazdową i stróżówkę zaprojektował słynny berliński architekt Carl Lüdecke, zwany „wirtuozem neogotyku”-Teresa Kudyba.
|
|||||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|