Na terenie parku pałacowego , latem mocno zasłonięte zielenią, stoją tajemnicze kamienne krzyże pokutne. Legenda głosi, że stanowią one pamiątkę po mordzie, jakiego dokonał pewien młody mężczyzna, który powróciwszy z wojny trzydziestoletniej zastał swą narzeczoną w objęciach innego. Gdy nadszedł dzień ślubu niewiernej, zaczaił się przy lokalnej drodze, gdzie podążać miał weselny orszak i we właściwej chwili rzucił się na idących i po kolei rozsiekał: pannę młodą, jej męża, świadków i rodziców. Łącznie siedem osób.
To oczywiście tylko tragiczna legenda. W rzeczywistości krzyże stanęły tutaj w XIX stuleciu, kiedy ktoś pozbierał je z pobliskich pól. Z początku było ich siedem. Przed II wojną światową jeden z krzyży został przeniesiony na rozwidlenie polnych dróg do Pankowa i Gołoszyc
Kamienne krzyże pojednania:
1) łaciński wykonany z granitu. Wymiary: 100x73x22 cm. Wraz z czterema pozostałymi krzyżami znajduje się w parku przypałacowym
2) maltański, granitowy z wyrytą dolną aureolą. Wymiary: 113x85x27 cm
3) maltański wykonany w granicie. Wyryta jest na nim włócznia o wymiarach 120x7 cm. Wymiary krzyża: 172x85x23 cm
4) maltański, granitowy z wyrytą pełną aureolą i mieczem. Wymiary: 147x68x36 cm.
5) maltański, granitowy. Wymiary: 96x83x15 cm
6) łaciński wykonany z piaskowca. Wyryta jest na nim kusza. Znajduje się przy ogrodzeniu dawnej szkoły
7) łaciński, granitowy. Stoi 1,5 km od Wierzbnej przy rozwidleniu dróg polnych do Pankowa i Gołaszyc (w 1930 r. został przeniesiony w to miejsce z parku przypałacowego w Wierzbnej)
8) W XVII w. przy skrzyżowaniu dróg (w miejscu dzisiejszej neogotyckiej kaplicy), stał ósmy krzyż kamienny. Wedle zapisu pochodzącego z kroniki klasztoru krzeszowskiego, krzyż ten został zbezczeszczony przez woźnicę, którego wóz utknął na skrzyżowaniu dróg w błocie. Nie mogąc zmusić konia do wyciągnięcia wozu, uderzył on w złości batem w umieszczoną na krzyżu figurkę Chrystusa. Jak donosi kronika klasztorna, spotkała go surowa kara – uschła mu ręka i zmarł w biedzie. Na polecenie ówczesnego opata krzeszowskiego Martinusa Claveu, krzyż został przeniesiony do Krzeszowa i ustawiony w kościele. Nazywano go „krzyżem wierzbneńskim” i noszono na procesjach. W miejscu krzyża wzniesiona została w XVII w. barokowa kapliczka pokutna .
Opracowanie
Bogdan Mucha