Pałac w Wilkanowie (dawniej: Wölfelsdorf) w stylu barokowym powstał prawdopodobnie w latach 1681 – 1684, w wyniku przekształcenia renesansowego XVI–wiecznego dworu w letnią rezydencję hrabiowskiego rodu von Althann z Międzylesia. Z inicjatywy Michaela Wenzela II von Althmanna, autorem projektu nowej siedziby był Jacob Carove. Kolejne rozbudowy miały miejsce ok. 1700 oraz 1730 r. Powstały wówczas oficyny i dziedziniec honorowy, od północnej strony pałacu założony został ogród w stylu francuskim. Autorem ...
Pałac w Wilkanowie (dawniej: Wölfelsdorf) w stylu barokowym powstał prawdopodobnie w latach 1681 – 1684, w wyniku przekształcenia renesansowego XVI–wiecznego dworu w letnią rezydencję hrabiowskiego rodu von Althann z Międzylesia. Z inicjatywy Michaela Wenzela II von Althmanna, autorem projektu nowej siedziby był Jacob Carove. Kolejne rozbudowy miały miejsce ok. 1700 oraz 1730 r. Powstały wówczas oficyny i dziedziniec honorowy, od północnej strony pałacu założony został ogród w stylu francuskim. Autorem projektu był André Le Nostre. Znajdowała się tam fontanna. Po drugiej stronie drogi prowadzącej do Międzygórza utworzono park z oranżeriami, fontannami oraz ozdobnymi bramami, który zaprojektowany został prawdopodobnie przez ucznia André Le Nostre.
Budynek założony został na planie czworoboku, posiada cztery kondygnacje, ostatnia z nich pełniła funkcję poddasza i oddzielony była od pozostałych gzymsem. Posiadająca powierzchnię 4500 m kw. budowla mieściła 50 pomieszczeń. Na elewacjach znajdują się pilastry do wysokości gzymsu, od strony frontowej bogaty portal. Wnętrze pałacu było trzytraktowe, z sienią na osi. Zbudowano tu reprezentacyjne, szerokie schody. Część komnat miała kolebkowe sklepienia i dekoracje malarskie. Niezwykle bogaty wystrój posiadała dwukondygnacyjna sala balowa, znajdująca się na drugim piętrze. Na suficie znajdował się fresk F. Bartscha, przedstawiający wątki owidiuszowskie, na ścianach zaś usytuowane były medaliony ze scenami batalistycznymi rodu Althannów. Sala balowa oraz reprezentacyjna jadalnia ze sklepieniem zwierciadlanym zostały zniszczone, kiedy zawalił się dach.
W 1945 r. gmach uległ jedynie częściowemu zniszczeniu. Od końca II wojny światowej do 1970 r. pałac był w posiadaniu PGR-u i popadł w ruinę. W latach 80. i 90. XX w. w obiekcie prowadzono remont, próbując przeznaczyć go na hotel. Cztery budynki bramne zyskały wtedy nowe stropy i dachy, pałac – nowe stropy. W 1991 r. budynek przejęła gmina, która wystawiła go na sprzedaż. Jednak wskutek powodzi z 1997 r. mury zostały poważnie uszkodzone, a część ścian runęła.
Obecnie pałac jest w stanie ruiny. Zachowały się zabudowania folwarczne oraz resztki parku (porastają go chaszcze). Za www. szlaki kulturowe.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
4
