Kamienny kościół parafialny notowany od 1366 roku. Kościół ten należy do epoki wczesnego gotyku. Wskazują na to wąskie, wysoko rozmieszczone okna i ostry łuk tęczy. Podobny łuk zamyka portal wejściowy. Sklepienie krzyżowe nakrywające prezbiterium pochodzi z XVI wieku, jak i portal w północnej kruchcie. Barokizacja kościoła w XVIII wieku pozostawiła szereg zabytków wystroju, jak drewniane figury Matki Boskiej, św. Jana Nepomucena i św. Jana Ewangelisty z XVI wieku, oraz ołtarz główny. Obraz "Wniebowzięcia" umieszczony w ołtarzu głównym pochodzi z XIX wieku. W wojcieszowskim kościele zachowało się wiele zabytków dawnej sztuki rzeźbiarskiej z różnych okresów. W posadzkę prezbiterium wmontowano średniowieczne kamienie płyty nagrobne, a nagrobki okresu renesansu zdobią zewnętrzną ścianę kościoła. Ustawione we wnętrzu kościoła trzy gotyckie figury drewniane prezentuję umiejętności średniowiecznych rzeźbiarzy : Madonna datowana na rok 1500 oraz dwie święte z drugiego dziesięciolecia XVI wieku.
Od zachodu wznosi się wieża wtopiona w korpus kościoła. Jest to jak większość kościołów okolicy budowla kamienna. Na południowej ścianie kościoła znajdują się nagrobki renesansowe z początków z początków XVII w., należące przeważnie do tutejszej rodziny szlachckiej Sedlitzów. Na południowej ścianie znajduje się pięć płyt nagrobkowych rodziny Sedlitzów z XII w.
Obok kościoła znajduje się dawny budynek plebanii, dziś przebudowany, ale jak głosi umieszczona na nim tablica, powstał on w 1494 r. Kościól wraz z plebanią otacza mur, w którym znajduje się bramka (dwuosiowa) z datą 1605, ze skromną dekoracją późnorenesansową. Wg.