|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
W historycznych dokumentach wymieniane są następujące dawne nazwy wsi: Sankt Johann, Johannesbergkh (1631), Johannßberg (1632/1633), Johann berg (1641), Johannsberg (1762), Johannisberg (1789, 1801-1857, 1871-1885), Johannesberg (1631, 1867, 1895-1945). Obecną nazwę, nawiązującą do lokalnej tradycji, nadała w 1946 r. Komisja Ustalania Nazw Miejscowości. Założona została przez mincerza Wilhelma von Oppersdorf jako osada górnicza w latach 1582-1585 na terenie dóbr kameralnych. Już w średniowieczu wydobywano ...
W historycznych dokumentach wymieniane są następujące dawne nazwy wsi: Sankt Johann, Johannesbergkh (1631), Johannßberg (1632/1633), Johann berg (1641), Johannsberg (1762), Johannisberg (1789, 1801-1857, 1871-1885), Johannesberg (1631, 1867, 1895-1945). Obecną nazwę, nawiązującą do lokalnej tradycji, nadała w 1946 r. Komisja Ustalania Nazw Miejscowości. Założona została przez mincerza Wilhelma von Oppersdorf jako osada górnicza w latach 1582-1585 na terenie dóbr kameralnych. Już w średniowieczu wydobywano tu srebro w kopalni St. Johann, założonej kilkanaście lat wcześniej niż wieś, od której wzięła ona swą nazwę. Obok rud srebra występowały tu również rudy ołowiu i miedzi. Podobnie jak w przypadku innych kopalni w okolicy (Bolesławów, Kąty Bystrzyckie) upadek wydobycia przyniosła wojna trzydziestoletnia.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
W roku 1638 wieś została zakupiona przez Althannów z Międzylesia wraz z całym kluczem strońskim. W XVII w. dość często zmieniała właścicieli, by w końcu w 1838 r. stać się własnością królewny Marianny Orańskiej. W 1826 r. wzniesiono we wsi niewielki kościół cmentarny pw. św. Jana Nepomucena  o cechach późnobarokowych – murowany, jednonawowy z półkolistą absydą, bezwieżowy, nakryty dachem dwuspadowym z sygnaturką o smukłym hełmie (nr. w rej. zab. 1791, z 22 grudnia 1971 r.).
Ze względu na walory krajobrazowe i dobre warunki śniegowe, do roku 1939 wieś była chętnie odwiedzana zimą. W okresie międzywojennym próbowano, jednak bez sukcesu, wznowić w pobliżu Johannesbergu wydobycie rud, tym razem żelaza. Po 1945 r. wieś została zaludniona tylko nieznacznie. Większość domów została zrujnowana, a po dawnej wsi pozostało tylko kilka gospodarstw. W latach 50. poszukiwano tu rud uranowych w związku z istniejącą nieopodal kopalnią Kopaliny, jednak bez większych rezultatów. Do dziś z dawnej wsi przetrwały jedynie cztery domy: w dolnej części, przy szosie do Siennej, gdzie funkcjonował do lat 80. Dom Pracy Twórczej pracowników radia i telewizji, oraz w górnej części, gdzie hodowano owce. W jednym ze starych domostw jeszcze w latach 80. i 90. istniała baza turystyczna Oddziału Bialskiego PTTK pod nazwą "Rysiówka". Stare sztolnie w Janowej Górze sa siedliskiem nietoperzy. W 2002 r. podczas inwentaryzacji chiropterologicznej stwierdzono tu występowanie m.in. nocka orzęsionego Myotis emarginatus. Wysokość 710-840 m n.p.m. Mieszkańcy w 1937r. [ - ]
* * * Nazwy miejscowości po 1945 r. Janowa Góra, pow. bystrzycki, d. nazwa Johannesberg [M. P. 1948 nr 14 poz. 55, obow. od 12.02.1948 r.]. Nazwa aktualna: D. U. 2013 poz. 200, obow. od 28.02.2013 roku - Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13.12.2012 r. w sprawie urzędowego wykazu nazw miejscowości i ich części: Janowa Góra, wieś, gmina Stronie Śląskie, powiat kłodzki, SIMC: 0855635. Źródło: ISAP: [Wynot. Stan]
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
|
||
|
|
|||||||||||
Janowa Góra na innych fotografiach
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
 |
 |
||
|---|---|---|---|