Jest to jedna z bitew Wojny Siedmioletniej.

Siły puskie liczyły ok. 39 000 żołnierzy wspieranych 172 działami, zaś austriackie ok. 65 000 żołnierzy z 210 działami.

Morale Prusaków były doskonałe po licznych zwycięstwach nad wrogami. Austriacy nie spodziewalisię ponownego zastosowania przez Fryderyka szyku ukośnego, który święcił swoje triumfy wcześniej pod Rossbach. Silny, skoncentrowany i doskonale prowadzony atak pruski rozbił na wstępie lewe skrzydło austriackie, co zmusiło Austriaków do przegrupowania swoich sił w kierunku południowym dla osłony centrum. Rezerwy austriackie zostały rzucone do odparcia wroga z lewego skrzydła, atak jednak załamał się w ogniu pruskich regimentów, a kontratak Prusaków zepchnął wojska przeciwnika na pozycje centralne wojsk księcia Karola. Doprowadziło to do dużego zagęszczenia wojsk austriackich, które nie mogły w takich warunkach wykorzystać swojej przewagi liczebnej. Bitwę zakończył atak pruski na Lutynię, gdzie po morderczych walkach Prusacy zdobyli przewagę, a próbujący zmienić wynik bitwy atak jazdy austriackiej powstrzymany został przez szarżę pruskich szwadronów.

Bitwa zakończyła się wielkim zwycięstwem Fryderyka II, choć straty obu armii były dotkliwe i wynosiły po stronie austriackiej : ok. 10 000 zabitych i rannych, 12 000 jeńców i 131 dział, po stronie pruskiej : ok. 6 400 zabitych i rannych.

Źródło: http://pl.wikipedia.org