Pierwszy raz w historii pojawia się zegar na ratuszu w pismie z 1362 roku, w którym to wrocławski mistrz kowalski Petzold zobowiązuje się do doglądania zegara aż do smierci. Kolejka wzmianka pojawia sie w 1368 w dokumencie umowy pomiedzy mistrzem slusarskim Swelbelem a przedstawicielami miasta Opawy. W dokumencie tym odwołują się do wrocławskiego zegara jako wzorca przyszłego w Opawie. Dokładnie było to 19 III 1368 roku a data ta do dziś widnieje na dzwonie wrocławskiego ratusza. W 1550 roku na krótko pojawił sie zegar nad wejściem do Piwnicy Świdnickiej by w 1558 roku zostać przeniesionym do komory podatkowej Ratusza. Tam był obecny do 1779 r. W 1558 roku Rada Miejska Wrocławia rozpoczęła starania o budowę nowego zegara na wiezy ratuszowej. Zagościł on na wiezy prawdopodobnie w 1569 roku kiedy to wybudowano specjalną budę w której wykuto cztery wskazówki dla czterech tarcz zegarowych. Całość prac montażowych zakończono 3 VII 1569 r. W 1580 roku dokonano przeróbki zegara tak by z czasu włoskiego 24 godzinnego dopasowac go do systemu półzegara czyli 2 x 12 h.
Przeróbki zakończono 14 VII 1569 roku o czym uroczyscie poinformowano mieszkańców miasta z ambony Św. Elżbiety. Do 1627 roku zegar sprawował się bez zarzutu. 27 II 1627 roku został uszkodzony przez wichurę szalejąca nad miastem i wymagał naprawy. Do XVIII wieku zegar funkcjonował bez większych przygód aż do 1756 roku kiedy to urząd miejskiego zegarmistrza objął Johann Friedrich Schoepke. Zajął się z racji urzędu remontami i konserwacją zegara wymieniając poszczególne elementy i zuzyte podzespoły. W 1780 roku pałeczkę przejął Conrad Josias Panckow, który obiął schede po Schoepke i rozpoczął "walkę" z zegarem, który notorycznie spieszył się o 30 min (1795) powodując dezorganizacje w mieście. Rada Miejska powołała komisję i zadecydowała po ekspertyzach, że nalezy wybudować nowy zegar miejski. Ekspertami, którzy zadecydowali o budowie nowego zegara byli mistrzowie zegarmistrzowscy Joachim AugustBanck oraz Friederik Wiesener. Posmieci Panckowa w 1799 roku zegarmistrzem miejskim został Johann Gotlieb Klose, który w 1800 roku zaprezentował nowy projekt zegara ratuszowego i przewidywany czas realizacji na 1801 r. Komisja zatwierdziła projekt do realizacji 13 XII 1800 roku i sumę 200 talarów na jego budowę.
Na mechanizmie zegarowym pojawił się napis : "Johann Gotlieb Klose Senior in Breslau 1801". Zegar nie chodził prawidłowo i dopiero po regulacji dokonananej przez nastepnego miejskiego zegarmistrza Checinskiego w 1815 roku zaczął pracowac prawidłowo. Kolejne remonty i modernizacje przeprowadzano w 1888 (zmiana napędu wskazówki przez Augusta Winklera), w 1939 nareperowano niedziałająca kulę księżyca oraz dokonano renowacji wskazówek i zmiany symboli z wici rośłinnych na symbole pól roku na tarczy zegara.
Po 1945 roku zegarem opiekował się zegarmistrz miejski Sladek. Pierwsza powazniejsza i tragiczna bo zakończona śmiercią podczas pracy naprawa miała miejsce w 1967 roku. Jej autorem był zegarmistrz Henryk Fuchs, który podczas prac spadł 30 VII 1967 roku z windy wiezowej i zmarł w wyniku obrażeń. Od 1967 do 1972 zegar nie był remontowany. W 1972 Cech Rzemiosł Metalowych zasponsorował remont zegara. Prace wykonała Pracownia Konserwacji zabytków wraz z Pafawagiem oraz Spółdzielnią Metalowo-Elektryczną we Wrocławiu. Ostatecznie zegar uruchomiono 25 IV 1976 roku. Także i w tym wypadku był to remont śmiercią okupiony, albowiem podczas prac konserwatorskich zmarł M. Prychan zegarmistrz je prowadzący.
I to tyle w skrócie z histori zegara ratuszowego a własciwie zegarów.
bonczek/hydroforgroup/2006 - na podstawie art."Tajemnice wrocławskiego zegara ratuszowego" M. Batycki, R. Sachs opublikowanego w "Kalendarz Wrocławski 1995"
