Całą robotę szlag trafił albowiem owo województwo zrobiono pod osobę Stanisława Cioska by obsadzić go na stanowisku I Sekretarza i
potraktować to jako swoistą polityczną poczekalnię. Zamieszało na tyle, że podzieliło regiony przemysłowe planowanego wałbrzysko - kłodzkiego tworząc swoisty galimatias tak przemysłowy, turystyczny jak i komunikacyjny w efekcie czego z dwuczłonowej, pierwotnej nazwy zostało województwo wałbrzyskie. Część przemysłu energetycznego przeszła na Jelnią Górę a z legnickiego zabrano Bolesławiec . O tym wszystkim jednak decydowała Warszawa a był to ewidentny ukłon jak wcześniej wspomniałem w stronę Cioska.
Kolejnym problemem o którym do dziś nie wszyscy wiedzą było województwo Legnickie a szczególnie jego stolica. Tu utworzyły się dwa obozy, z których każdy stolicę legnickiego widział gdzie indziej. Pierwszym był obóz - osoba sekretarza Janusza Owczarka optująca za Lubinem jako stolicą a drugi obóz kierownika wydziału organizacyjnego KW PZPR Włodarczyka /zastępcy Owczarka/jak i mojego Taty. Ten pierwszy skierował swoje zainteresowanie na Lubin jako miasto dynamicznie, młode, rozwijające się i przemysłowe ale przede wszystkim pragnął uniknąć konfliktów i zadrażnień ze stacjonującą w Legnicy Północną Grupą Wojsk Radzieckich, która w tym mieście pełniła dominująca rolę w każdej praktycznie dziedzinie życia społecznego i politycznego.