Pierwsza stałoprądowa elektrownia we Wrocławiu. Powstała w miejscu zabudowy przemysłowej (spichlerze, młyny browary). Elektrownię uruchomiono 30 czerwca 1891 roku. Promień jej zasilania wynosił 1200 m. Wyposażona była w trzy poziome maszyny parowe o mocy po 250 KM, które napędzały po dwie prądnice prądu stałego o mocy po 81 kW. Moc całej elektrowni wynosiła 486 kW, a pojemność zainstalowanej baterii akumulatorów 1010 Ah. Wytwarzany prąd miał napięcie 110V i był rozprowadzany siecią kablową trójprzewodową o długości 34 km. Już w 1895 r. moc elektrowni zwiększono do 1456 kW. Elektrownię unieruchomiono w 1909 roku z powodu braku możliwości rozbudowy i przekształcono ją w stację przetwarzającą prąd trójfazowy w prąd stały. Obecnie budynki są eksploatowane przez Koncern Energetyczny Tauron z przeznaczeniem dla "Oddziału Maszyn i Urządzeń" oraz Biuro Obsługi Klienta.