Wnętrza przekrywają stropy, w prezbiterium kasetonowy z maureskową dekoracją malarską obejmującą także ściany. Wnętrze nawy wypełniają empory dla wiernych i empora muzyczna. Atrakcyjność zabytku podnosi stylowo jednorodne wyposażenie wnętrza z początku XVII w. Znajduje się tu edikulowy ołtarz z 1611 r., z reliefami o tematyce chrystologicznej. Współczesna mu jest ambona osadzona na polichromowanym słupie, oraz chrzcielnica. Elementy te tworzą tzw. triadę liturgiczną, typową dla ówczesnych kościelnych wnętrz luterańskich, eksponującą fundamentalną rolę chrztu (chrzcielnica) jako wejścia na drogę wiary, Eucharystii (ołtarz) jako uczestnictwa w ofierze Chrystusa i kazania (ambona), jako czynnika umacniającego w wierze, będącej według nauki Marcina Lutra jedynym warunkiem uzyskania zbawienia. We wnętrzu zachowane także drewniane ławy z początku XVII w. Rybnicki kościół jest żywym skansenem śląskiej sztuki protestanckiej na prowincji, którego nie zdeformowała kontrreformacyjna barokizacja, dziewiętnastowieczne modernizacje oraz dewastacje okresu powojennego.
Opis zaczerpnięto ze strony - dolnośląskie szlaki kulturowe