MENU
Epitafium Laslawa/Ladislausa II von Stosch (+1587) i jego żony Heleny (+1619) z domu von Berge, zbliżenie.

Dodał: maras° - Data: 2014-06-09 00:31:13 - Odsłon: 2969
31 maja 2014

Data: 2014:05:31 11:47:57   ISO: 3200   Ogniskowa: 34 mm   Aparat: NIKON CORPORATION NIKON D3100   Przysłona: f/5   Ekspozycja: 10/200 s  

Leżące na szlaku z Lubiąża do Wołowa Mojęcice są osadą prehistoryczną.
W jednym z dokumentów klasztoru cystersów w Lubiążu z roku 1202 pojawia się po raz pierwszy słowiański źródłosłów nazwy osady (= moje miejsce). Właścicielem majątku była, przez ponad 300 lat, od roku 1466 do 1747, rodzina von Stosch. Pod jej rządami kościół we wsi stał się ok. 1530 roku ewangelicki, przetrwał kontrreformacje i pozostał takim aż do roku 1945. Wypełniające ściany trzy nagrobki szczegółowo opisywał, w swoim śląskim spisie zabytków z roku 1889, pierwszy konserwator zabytków - Hans Lutsch.
Na wschodniej ścianie prezbiterium dominuje pochodzący z 1591 roku podwójny, architektoniczny nagrobek Laslawa/Ladislausa II von Stosch (+1587) i jego żony Heleny (+1619) z domu von Berge. Pięcioro z ich ośmiorga dzieci zmarło bardzo wcześnie. Na ścianie południowej mają one wspólny, trzyczęściowy grobowiec z 1586 roku z wyidealizowanymi portretami. Oba te dzieła sygnowane są przez mistrza kamieniarskiego Caspara Bergera z Legnicy. W rzeźbie widoczne są wpływy saksońskie.
Hans von Schweinitz (+1589), żonaty z Magdaleną von Stosch (+1595), zlecił Bergerowi wykonanie w Rosochatej (Seifersdorf) koło Legnicy równie wspaniałego architektonicznego nagrobka.
Jedyny pozostały przy życiu syn, Friedrich von Stosch (+1633), ulokował swój własny nagrobek obok rodzeństwa. Podobnie jak rodzice jest on przedstawiony w postaci rzeźby naturalnej wielkości, wraz z małżonką Heleną, z domu von Kreckwitz (+1616). Polichromowane figury usytuowane są w niszach o kształtach muszli. Na pełnych kolumnach wspiera się belkowanie z cytatami z Biblii. Nad nim widoczny jest relief przedstawiający Ukrzyżowanie (rodzice) i Wskrzeszenie Zmarłego (syn). Galeryjki flankują półfigury i anioły. Nagrobki te różnią się rozwiązaniami architektonicznymi partii cokołu, lecz każdorazowo przedstawiona jest klęcząca para fundatorów z dziećmi.

Za

  • /foto/371/371558m.jpg
    1904
  • /foto/371/371559m.jpg
    1904
  • /foto/361/361694m.jpg
    1910 - 1925
  • /foto/3558/3558159m.jpg
    2010
  • /foto/3558/3558164m.jpg
    2010
  • /foto/4711/4711991m.jpg
    2014
  • /foto/4719/4719949m.jpg
    2014
  • /foto/4719/4719952m.jpg
    2014
  • /foto/4719/4719957m.jpg
    2014
  • /foto/4723/4723292m.jpg
    2014
  • /foto/4723/4723297m.jpg
    2014
  • /foto/4723/4723306m.jpg
    2014
  • /foto/4723/4723312m.jpg
    2014
  • /foto/4723/4723331m.jpg
    2014
  • /foto/4723/4723347m.jpg
    2014
  • /foto/4729/4729766m.jpg
    2014
  • /foto/4729/4729805m.jpg
    2014
  • /foto/4729/4729811m.jpg
    2014
  • /foto/4729/4729816m.jpg
    2014
  • /foto/4730/4730927m.jpg
    2014
  • /foto/4730/4730982m.jpg
    2014
  • /foto/4731/4731019m.jpg
    2014

maras°

Poprzednie: Sala Koncertowa (dawna) Strona Główna Następne: Przedmieście Oławskie