Kasztany... jakie one małe :-) Co do samych budynków, to w kamienicach między Weigala a Pułtuską zdażają się bramy gdzie zachowano pierwotny układ mieszkań tj. po dwa miekszania na piętrze, przedzielone ścianą nośną wewnętrzną mniej więcej na środku klatki schodowej. Co ciekawe mimo, że są to przedwojenne budynki to np. stropy nie są drewniane tylko typu Kleina (dwuteowniki stalowe co ok 110cm + wypełnienie ciężką cegłą do ścian nośnych). Podobno wynika to z faktu, że Niemcy wypalali te budynki a że murom to nie zaszkodziło jedyną szkodą było to, że stojąc na parterze wewnątrz budynku można było zobaczyć gwiazdy. Jeśli ktoś z was ma ciekwe informacje na temat odbudowy tych kamienic to będę wdzięczny za informacje.

To niesłychane aby unikatowe zdjęcie wisiało na stronie 4 miesiące i ... zero komentarzy !! Wobec tego muszę po raz pierwszy coś napisać. Przyglądając się uważnie, rozpoznałem bramę wejściową (pierwsza od lewej) i trzy okna swojego mieszkania (na pierwszym piętrze), w którym mieszkam od 1956 r. tz. od oddania po remoncie kapitalnym czterech południowych klatek schodowych. Z okna kuchennego (obecnie i chyba wówczas) zwisa flaga. Mniemam, że mój wojenny, poprzedzający mnie lokator był oddanym obywatelem Rzeszy. 80% widocznego na zdjęciu budynku nie istnieje. Obecny stan bloku kończy się na pionowej ściance rozdzielającej balkony po lewej stronie. Nie istnieją również drzewa widoczne jako młode sadzonki kasztanowca. Ostatni ”kasztan” (tj. drugi od lewej) wycięto parę dni temu podczas prowadzonego obecnie gigantycznego remontu ul. Ślężnej. Z coraz większym sentymentem spoglądam na to zdjęcie, niedowierzając, że to tak właśnie wyglądało...

Budynek narożny dzielił adres pomiędzy Lohestraße 180 (sklep kolonialny E.Bartscha) i Mattingstraße 2.

Przepraszam za niejednoznaczy opis zdjęcia. Powinienem napisać: 80% budynku, '"które określa zdjęcie"... W naturze pozostało oczywiscie więcej...