| Paul Aust. Skopiowano z www. Ziemia Lubańska. Urodził się. 22 sierpnia 1866, Duszniki Zdrój. Zmarł 4. września 1934, Sobieszów (Hermsdorf). pejzażysta, grafik, poeta i pisarz, doktor nauk przyrodniczych. Mimo, że był uzdolniony plastycznie rozpoczął studia z zakresu nauk przyrodniczych (chemia, fizyka, geologia, mineralogia i botanika) w Monachium i Erlanger. Zakończył je w 1896 r. pracą doktorską. W 1895 r. ożenił się z Marią Kappelt (ur. 6.11.1867 r.). Mieli dwie córki bliźniaczki urodzone w 1900 r. Irmingard i Brigitte.
Już jako dojrzały człowiek rozpoczął naukę w dziedzinie sztuk plastycznych. W latach 1907-10 studiował malarstwo w Dreźnie i Monachium. Malarstwo pejzażowe stało się jego głównym zajęciem w przyszłości. Jeszcze na studiach powstają pierwsze pejzaże z okolic Drezna, a także motywy z Miśni, Schwäbisch – Hall. Po studiach odbył krótką podróż po Bawarii i Tyrolu, następnie wrócił na Śląsk. W 1910 r. zamieszkał z rodziną w Sobieszowie. W czasie pierwszej wojny światowej przez rok służył w armii. Po frontowych przeżyciach załamał się psychicznie i został zwolniony. W jego twórczości z tych czasów dominują nastrojowe, posępne obrazy o wiele mówiących tytułach "Zapomniany", "Trzy krzyże", "Droga do nieskończoności"
W latach 20. XX w. odbył kolejną podróż do Górnej Bawarii i Tyrolu. Podbudowała ona warsztat malarski Austa, odświeżyła spojrzenie na potęgę górskiego pejzażu. Był współzałożycielem, w 1922 r. Stowarzyszenia Artystów św. Łukasza w Szklarskiej Porębie. Należał do najstarszych (miał wówczas 56 lat) członków, a z grafikami Friedrichem Iwanem i Erichem Fuchsem dzieliła go różnica pokolenia.
Zafascynowany rodzimym pejzażem często wędrował po górach. Ich piękno utrwalał w licznych akwarelach, rysunkach, obrazach olejnych, grafikach. W połowie lat dwudziestych odkrył piękno Gór Izerskich, szczególnie Polany Izerskiej i cichej osady nad Izerą: Groß Iser (obecnie nieistniejąca, zachował się tylko dawny budynek nowej szkoły, w którym jest obecnie schronisko Chatka Górzystów) Tworzył głównie pejzaże górskie; przedstawiające doliny z wioskami, kościoły i majątki, także widoki miejskie (np. Jeleniej Góry, Cieplic) w duchu poetyckiego realizmu. Działał głównie w Karkonoszach, lecz bywał dość często w Ziemi Kłodzkiej, jego rysunki z lat 1916-1922 z motywami Dusznik, Zieleńca, Kłodzka, Gór Sowich były dość często publikowane w miesięczniku Die Bergstadt.
Do najbardziej wartościowych w jego twórczości należą prace graficzne. Subtelne grafiki, głównie akwatinty, które, podobnie jak twórczość graficzna Iwana i Fuchsa, prezentują urodę górskiego krajobrazu, głównie Karkonoszy. Mistrzowsko potrafił oddać nastrój chwili i zmienność natury tak charakterystyczną dla gór i pogórza. Znany był również z projektowanie ekslibrisów. W wydawnictwach Maxa Leipelta w Cieplicach i Fritza Springera w Jeleniej Górze - Cunnersdorfie ukazało się kilka serii pocztówek będących reprodukcjami obrazów olejnych i akwareli z motywami karkonoskimi jego autorstwa.
Prócz działalności plastycznej tworzył wiersze i poetyckie opowiadania, które ukazywały się między innymi w czasopiśmie Wanderer in Riesengebirge. Był uzdolniony muzycznie, grał na paru instrumentach. Jego córka Irmingard była także utalentowaną plastyczką. Była uczennicą swego ojca, uczyła się także u Otto Müllera we Wrocławiu.
Brał udział w wystawach głównie w Monachium i Dreźnie. W 1926 r. Z okazji jubileuszu 60 lecia Stowarzyszenie św. Łukasza zorganizowało w Szklarskiej Porębie jego dużą wystawę retrospektywną. W Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze znajduje się kilka jego akwafort, pasteli, dwa obrazy olejne, kilkanaście pocztówek. |
/
