Ulica Drukarska we Wrocławiu słynie do dziś nie tylko z pięknej, historycznej i architektonicznej przeszłości ale także z jednego, z najbardziej oryginalnych budynków powojennego Wrocławia. Jest nim słynny Mrówkowiec. Słowo słynny ma swoje uzasadnienie albowiem budynek znają nie tylko mieszkańcy miasta ale także wielu przyjezdnych i turystów. Wynika to z faktu, iż w pierwszych latach po swoim powstaniu był obowiązkową atrakcją wielu wycieczek przebywających w mieście.
Mrówkowiec w koncepcji założycielskiej narodził się we wrocławskim "Miastoprojekcie" w 1963 roku. Jego głównym projektantem był inż. Leszek Zdek a konstruktorem Stanisław Kamiński. Pierwsze prace przy fundamentach rozpoczęto już w 1965 roku, a pierwszych lokatorów budynek powitał już dwa lata później czyli w 1967 (SM"Wojewodzianka").
- kondygnacji |
11 |
|
- klatek schodowych |
9 |
|
- mieszkań |
801 |
|
- długość |
235,16 |
m |
- szerokość |
15,70 |
m |
- wysokość |
36,91 |
m |
- kubatura |
124.364 |
m^3 |
- koszt w 1968 r. |
62.861.000 |
zł |
- ciężar użytego cementu |
6.680.868 |
kg |
- ciężar budynku |
57.019.560 |
kg |
- długość okapników |
5 |
km |
- drzwi |
ponad 5.000 |
|
- okien |
ponad 2.000 |
|
- koszt 1 m/2 |
1.800 |
zł |
Ciekawostki:
- pierwsza śmierć to IX 1967 r. z VII piętra wypadła matka z dzieckiem
- pierwsze narodziny 30 VI 1967 Justyna Anna Burzyńska
- pierwszy blok we Wrocławiu ze zbiorczą anteną telewizyjną
- pierwszy blok we Wrocławiu z wyszczególnionym fragmentem dachu do opalania tzw. plaża (zamknięta po ok. dwóch latach)
bonczek/hydroforgroup/2005 na podstawie "Kalendarzy Wrocławskich" z lat 68 - 70