Piotrze, cenię twoje poczucie humoru i jako szefa naszego portalu zapewne cieszy cię każdy przejaw aktywności wzbogacającej nasze zasoby, czego dajesz od czasu do czasu w dowcipnych komentarzach ;) Wzgórze jest dla mnie miejscem szczególnym i wszystko co się tam dzieje od wielu, wielu lat odnotowuję w swojej pamięci. W 1962 r. zbudowałem na jego szczycie szałas i objąłem we władanie najbliższą okolicę. Nadałem imię rzece, mostowi, łąkom i miastu. Po mnie przyszedł pustelnik Edward , którego wspomagałem dyskretnie. Należy mu się szacunek choćby z tego powodu, że głównym motorem jego działania jest siła woli. Wyrzekł się dobrodziejstw cywilizacji, nie uległ wyniszczającym nałogom. Wzgórze emanuje mocną symboliką, zawiera rozbite w pył ludzkie siedziby, jest symbolem ludzkiego barbarzyństwa, ale za sprawą pustelnika pojawił się tam sad jabłoniowy . Z wielu powodów wzgórze przyciąga mnie; być może kiedyś z mgławicy lewitujących, jakże realnych myśli uda mi się sprowadzić na karty książki coś, co zdefiniuje nasze czasy, abyśmy mogli przejrzeć się w opowieści jak w lustrze.