Pałac nr 17, pierwotnie barokowy wzniesiony ok. 1700, gruntownie przebudowany i zmodernizowany w 1890 r., eklektyczny z elementami neoklasycyzmu i neomanieryzmu. Założony na planie litery „L”, jedno- i dwutraktowy, II-kondygnacyjny, z VI-kondygnacyjną kwadratową wieżą dostawioną od płn.-wsch. do dłuższego płd.-wsch. skrzydła, przy której portyk balkonowy wsparty na kanelurowanych filarach. Od zachodu przy wieży II-kondygnacyjna klatka schodowa na planie koła, nakryta dachem stożkowym z łupka. Skrzydła budowli kryte dachami trójspadowymi z łupka. Fasada w skrzydle płd.-zach., z ryzalitem na osi zwieńczonym wolutowym szczytem, poprzedzona portykiem balkonowym; w skrajnych osiach pseudoryzality. Okazały, dwupoziomowy taras ze schodami wachlarzowymi przy elewacji płd.-wsch. skrzydła płd.-wsch. rozczłonkowanej centralnym pseudoryzalitem. Elewacje pałacu w przyziemiu licowane granitem; ryzalit i pseudoryzality boniowane, gzymsy międzykondygnacyjne i koronujące profilowane; całość zwieńczona pseudoattyką. Gzyms wieńczący wieżę wsparty na kroksztynach w kształcie odwróconych wolut; w ostatniej kondygnacji wieży okulusy. Obramienia okienne na elewacjach pałacu tynkowe, w I kondygnacji z uszakami i trójkątnymi naczółkami, w II kondygnacji z fartuchami, zwieńczone gzymsem odcinkowym.
za:] Studium wartości kulturowych gminy Kostomłoty, Online: