Stacja IV (najniższej) klasy uruchomiona w 1905 r. po otwarciu odcinka z Dusznik do Kudowy Zdroju. Na stacji możliwe było wodowanie parowozów przed mozolnym 8,5 km podjazdem do Kulina. W budynku stacyjnym znajdują się obecnie tylko mieszkania prywatne. Budynek kasy/poczekalni reprezentuje unikalną architekturę górskiej budy pasterskiej - podobnym dworcem jest Kulin, (ale i zrujnowane Kowary Średnie czy nieistniejący już dworzec na stacji Ogorzelec na górskiej linii z Kamiennej Góry do Mysłakowic z tego samego roku). Budynek w stanie średnim - wymaga pilnej interwencji konserwatorskiej. Na stacji oprócz dworca znajduje się mały magazyn, do którego prowadziło żeberko ze skrajnikiem. Oprócz tego znajdował się szalet i budynek mieszkalny z towarzyszącym budynkiem gospodarczym. Od strony Lewina stoi ceglana wieża ciśnień (identyczne w Kudowie, Kamiennej Górze, ale i w Sycowie). Układ torowy dawnej stacji pozwalał na mijanie się dwóch składów (dwa ziemne perony - obecnie jeden wyłożony kostka). Był jeszcze trzeci tor postojowy od którego odchodziły dwa żeberka do magazynu i na plac ładunkowy. Od toru nr 3 odchodziło jeszcze w części wschodniej krótkie żeberko do drugiej rampy ładunkowej. Ruchem kierował dyżurny z budynku stacyjnego. Status stacji Lewin utracił w latach 70., w latach 80. działała jeszcze na przystanku kasa biletowa - w 1984 roku był jeszcze cały układ torowy, choć niewykorzystywany i zarośnięty. Po modernizacji linii w 2013 wycięto ostatecznie wszystkie tory boczne pozostawiając wyłącznie tor przelotowy w oddaleniu od dawnego dworca (moose - różne źródła)