Ruiny zamku rycerskiego w Otmęcie połżone są na skarpie nad doliną Odry. Przypuszcza się że zamek w XIII wieku należał do zakonu templariuszy. Od roku 1316 aż do końca wieku XV zamek był w posiadaniu rodziny Strzelów. Na początku XVI w. należał do Łukasza Buchty (Lukas von Buchtitz), który wzniósł nowy, murowany zamek. Później zamek byl własnością różnych rodzin śląskich. W XVII wieku zamek został sprzedany Zuzannie von Oppersdorf z Koźla. Nowa właścicielka dokonała kolejnej przebudowy. Po raz ostatni przebudowano go w końcu XVIII wieku. Od połowy XIX w. popadł w ruinę. Mury zamkowe zostały częściowo wykorzystane przy rozbudowie pobliskiego kościoła w roku 1723. Zamek został założony na planie wielobocznym. Przy murze północnym wzniesiono piętrowy, jednotraktowy dom mieszkalny. Zachowały się też fragmenty drugiego domu zbudowanego w części południowej i mury wieży bramnej w części wschodniej z wjazdem prowadzącym od południa. Od strony zachodniej zachowała się wysunięta na zewnątrz półokrągła basteja otwarta od dziedzińca oraz mur obwodowy, wielokrotnie przerabiany.

Za