Głogowski Las Miejski (Glogauer Stadtforst) jest pojęciem historycznym odnoszącym się do kompleksu leśnego zawartego między miejscowościami Sobczyce - Krzepielów - Stare Drzewce - Gola - Szlichtyngowa - Serby - Sobczyce. W następstwie wielkiego pożaru, który spustoszy. G.ogów w 1291 r. książę Henryk III zezwoli. mieszczanom na pozysk drewna budowlanego i budowlanego w swoich lasach. Niewątpliwie dotyczy.o to g.ównie dużego kompleksu leśnego, porastającego nieurodzajne ziemie na pó.noc od miasta, gdyż, Żyzne tereny położone na południe od linii Odry były już wówczas pozbawione większych po.aci leśnych. W 1298 r. (wg Minsberga - 1319) rada miejska zakupi.a „Busch” koło wsi Obora i część puszczy bytomskie] w okolicy gdzie później powsta.y wsie Krzekotów i Krzekotówek. W dokumencie z 1454 r. mówi się o sporze jaki książęta Henryk IX i W.odko Cieszyński toczyli z głogowskim mieszczaństwem o prawo do lasu i łąk w obrębie między: Kulowem, Moszowicami, Sobczycami i nieistniejącą (od czasów Wojny Trzydziestoletniej?) wsią „Bangk”. Ta wieś oraz Kulów, wraz z przynaleŜnym majątkiem i lasem zostały zakupione przez miasto w latach 1472-1474. W 1524 r. zakupiono Wilków a w 1544 Golę wraz z lasem. Wielkość obszaru i ceny nie zosta.y podane w dokumentach. Ten ostatni nabytek pieczętuje stan posiadania miasta w terenie mającym dla Głogowa Żywotne znaczenie z co najmniej dwu powodów: gospodarczego (ważne, okresowo główne źródło przychodu kasy miejskiej) i strategicznego dla całego bytu miejskiego, ponieważ w tym pasie przebiega. szlak handlowy z południa Niemiec do Wielkopolski (i dalej nad morze). Po strasznym poŜarze G.ogowa w 1615 r., pozwolono mieszczanom na darmowy wyrąb drzew w miejskim lesie. Podczas wojny trzydziestoletniej i w następujących po niej latach przeprowadzono masowe wyręby. Fakty te mia.y miejsce również w czasie kolejnych kampanii militarnych: wojen śląskich i wojny siedmioletniej (1740-1760) oraz okupacji francuskiej (1806-1813). Z roku 1722 pochodzi pierwszy znany pomiar lasu i mapa lasu. Po zajęciu Śląska przez Prusy gospodarka w lesie miejskim poddana zosta.a surowym rygorom, stanowi nym przez władze Kamery Wojenno - Dominialnej. Dokładny pomiar wykaza., że jego powierzchnia wynosi.a nieco ponad 10.970 mórg brandenburskich. W 1773 wprowadzono nową taksę na drewno, przystąpiono równocześnie do systematycznych zalesień i prac porządkowych. W kilka lat później została założona wieś Głogówko. W XIX w. roczne dochody z lasu miejskiego stanowi.y zwykle najwyŜszy przychód w kasie miejskiej. Jedną z pozycji była dzierżawa terenów łowieckich. W latach czterdziestych licencję taką posiada. hrabia von Schlabrendorf ze Szczepowa. Wed.ug pomiaru z 1855 r. las miejski zajmowa. 10.910 mórg (z czego 191 przypada.o na łąki i grunty orne). Las wysoki stanowi. 5/6 ca.ości, wyraźnie dominującym gatunkiem była sosna. Istniejącym novum było przecięcie lasu przez linię kolejową z Głogowa do Leszna (1857-1858). Głogówko i okoliczny las sta.y się miejscem popularnego wypoczynku niedzielnego dla Głogowian. W pierwszych dziesięcioleciach XX w. powierzchnia lasu oscylowa.a wokó. liczby 2.600 ha. Las administrowany by. przez miejski urząd leśny (Forstamt). Mimo licznych pożarów i okresowych inwazji owadów przeciętna jakość drewna - przyjmując za miernik ceny sprzedażne - była wyŜsza niŜ w sąsiednich lasach. Po zakończeniu II wojny światowej dawny las miejski znalaz. się w zarządzie Administracji Lasów Państwowych - Nadleśnictwo Głogówko (od r. 1990 - Nadleśnictwo Głogów). (Antoni Bok)
Literatura: J. Biaschke, Geschichte der Stadt Glogau und des Glogauer
Landes, Glogau 1913; Monographien deutscher Stadte, Berlin 1926; Das war Glogau
1913-1945, Hannover 1991.