Mały Wołowiec lub Mały Kozioł (niem. Kleiner Ochsenkppf, 720 m n.p.m.) – wzniesienie w Sudetach Środkowych, w Górach Wałbrzyskich, w pasmie Gór Czarnych. Wzniesienie położone na terenie w południowo-wschodniej części Gór Wałbrzyskich, w paśmie Gór Czarnych, na południowy wschód od miejscowości Wałbrzych. Jest to powulkaniczne wzniesienie zbudowane ze skał wylewnych – porfirów oraz ich tufów, w kształcie małego stożka wyrastającego z północnego zbocza Wołowca, z kopulastą częścią szczytową i niewyraźnie zaznaczonym wierzchołkiem. Zbocze wschodnie i zachodnie jest strome. Zbocze południowe w części grzbietowej, opada w dół około 20 m względem wierzchołka i przechodzi w strome północne zbocze Wołowca (776 m n.p.m.), a zbocze północne opada łagodnie i przechodzi w niewielkie południowe zbocze Dłużyny (685 m n.p.m.). Wzniesienie w całości porośnięte jest lasem regla dolnego, a na skalistym szczycie rosną zniekształcone buki. Poniżej szczytu u podnóża północno-zachodniego zbocza na wysokości około 600 m n.p.m. wyrobisko kamieniołomu porfirów. Poniżej szczytu pod północnym zboczem góry, na poziomie 540 m n.p.m. przechodzą dwa równoległe tunele na trasie kolejowej Wałbrzych – Kłodzko (tunele pod Małym Wołowcem). Pierwszy tunel o długości 1560 m drążono w latach 1876-1879, drugi tunel równoległy o długości 1601 m wykonano w latach 1909-1911. W okresie II wojny światowej tunele wykorzystywano jako schron dla specjalnych pociągów. Wzniesienie położone na terenie Parku Krajobrazowego Sudetów Wałbrzyskich.