Rezerwat, położony w Sudetach Wschodnich, w południowo-wschodniej części Gór Bialskich, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, na wschodnim zboczu Iwinki, poniżej Rudawca, w gminie Stronie Śląskie, około 2,3 km, na południe, powyżej Bielic. Kompleks leśny, na terenie którego położony jest rezerwat, w przeszłości stanowił dobra Marianny Orańskiej, a w okresie międzywojennym wchodził w skład prywatnego majątku ziemskiego. Przyrodnicze bogactwo tego rejonu dostrzeżono już w XIX wieku. Było to wówczas ulubione miejsce księżnej Marianny, która ceniła jego dzikość i naturalność i nazywała "Rajem" (ówczesna nazwa rezerwatu to Saalwiesen).Mając na uwadze ochronę tego urokliwego zakątka prowadziła planową gospodarkę leśną, co uchroniło znajdujące w tym rejonie duże kompleksy leśne przed bezmyślnym wyrębem. W 1937 roku, władze niemieckie, ze względu na wybitne walory przyrodnicze, część "Puszczy Jaworowej" na zboczu Iwinki, o powierzchni wynoszącej 20 ha, uznały za obszar ochronny. Na obszarze ochronnym na mocy ówczesnego prawa zabroniono uszkadzania roślinności, wyrębu drzewa, polowania i płoszenia zwierzyny. Po 1945 roku obszar przez kilka lat czekał na ponowną prawną ochronę. Rezerwat przyrody o nazwie "Puszcza Śnieżnej Białki" formalnie został utworzony dopiero w 1963 roku, na obszarze ponad 124 ha. Za Wikipedią.