W średniowieczu wieś należała do zakonu Templariuszy. Z tych czasów pochodziła wieża zamkowa istniejąca jeszcze w 1945 roku. Zasiadali tu: w 1551 roku Christof von Schaffgotsch, w 1592 Heinrich Buchta von Buchtitz, w 1632 Friedrich Blacha von Lub, w 1688 Eva Orlick, następnie hrabina Gaschin, w 1695 Franz Melchior von Donat, w 1776 hrabia von Sehrr-Thoss. Kronika głosi, że w 1804 zamek popadł w ruinę. Dopiero hrabia Francen-Sierstorpff, który w 1844 przejął dobra Puszynę i Jamkę, przywrócił go znów do świetności. Wybudował nowe budynki gospodarcze, stajnie i mieszkania dla służby. W 1855 zburzył stary zamek, pozostawiając jedynie wieżę, a w jego miejscu wzniósł nowy. Później założył również ogród i park z estetycznie wkomponowanym stawem, otoczonym kępami olch. Za:
Od roku 1905 był w Wrocławiu żonaty Marcus-Franciszek von Ballestrem (1881-1965) z hrabianką Irmgard von Francken-Sierrstorpff (1882-1949) z Puszyny. Był on najmłodszym synem Franciszka II z Pławniowic i rycerzem honorowym Zakonu Maltańskiego z delegaturą dla szpitala w Rybniku. Był także rotmistrzem armii pruskiej. Potem został panem na Puszynie i Starej Jamce. W roku 1945 rodzina hrabiowska ewakuowała się w głąb Niemiec, przed nadejściem Armii Czerwonej. Pałac w Puszynie został zniszczony. Za: