W latach siedemdziesiątych zrodziła się wśród młodzieży Zboru Baptystycznego we Wrocławiu myśl znalezienia w górach domu z przeznaczeniem na wycieczki i konferencje. W 1975 roku zapadła decyzja zakupienia nieruchomości w Bielicach 5 właśnie na ten cel. Pierwsze spotkanie młodzieżowe zorganizowano na przełomie 75 i 76 roku. W domu zborowym dostępne wtedy było mieszkanie składające się z kuchni i dużego pokoju. Warunki były dość trudne np. w nocy w kuchni zamarzała woda. Na wiosnę 1976 roku w domu zborowym zamieszkał gospodarz Gustaw Muszkiet, który wraz z żoną Marysią zajmował się prowadzeniem gospodarstwa – hodowlą owiec i bydła.
Remont połączony z przebudową został rozpoczęty latem tegoż roku. Po sześciu latach pobytu Muszkietowie decydują się na opuszczenie Bielic. Gospodarstwo rolne związane z tym domem zostaje sprzedane Zbigniewowi Majowi, a on sam opiekuje się domem aż do roku 1992, kiedy to przenosi się do wybudowanego dla siebie domu. W roku 1992 stanowisko gospodarzy obiektu przejmują Ala i Zbyszek Biniędowie.
Na początku lat 80-tych powiększa się znacznie baza noclegowa dzięki modernizacji poddasza nad częścią mieszkalną. Następnym etapem jest przebudowa ostatniej części budynku, dawnej owczarni. Po wykonaniu tych robót obiekt jest w stanie pomieścić jednorazowo do 60 osób. Powstaje też możliwość postawienia nowego budynku gospodarczego. Został on wybudowany przy okazji wznoszenia obiektu kościelnego we Wrocławiu.
Dom zborowy w Bielicach odgrywa ważną rolę w pracy Kościoła Chrześcijan Baptystów. W domu tym odbywają się spotkania, konferencje, wycieczki dla dzieci i seniorów, spotkania katechumenów, a przy okazji też jest to miejsce odpoczynku dla indywidualnych turystów. W domu organizowane są spotkania innych grup wyznaniowych i goszczą w nim osoby nie związane z kościołem. Za