W tym samym czasie co budynek przędzalni (1892) na południe od niej, został wybudowany trzy kondygnacyjny budynek przewijalni o wymiarach 50 na 45 metrów. Połączony był z nią dwoma tunelami, umożliwiając przewóz materiałów i półproduktów w produkcji przędzy. Pierwszy łączył pierwsze piętro przędzalni z przewijalnią i następny drugie piętra. Był również trzeci tunel łączący główne klatki, ale tylko dla pieszych. Był wykonany z blachy falistej i nie ocieplany dlatego zimą był omijany.
W okresie ostatnich 40 lat funkcjonowania oddziału na parterze w części północnej mieściły się warsztaty remontowe całego oddziału przędzalni. Południową i zachodnią część zajmowała układalnia a zachodnią laboratorium.
Pierwsze piętro południowo - zachodnią część zajmował magazyn tkanin surowych i gotowych. W części południowo-zachodniej znajdowała się rynna do załadunku na samochody. W części wschodnie piętra znajdowała się szwalnia która pod koniec XX wieku została przeniesiona na oddział I przy ulicy Brzegowej.
Trzecie piętro zajmowała przewijalnia na której były zainstalowane czeskie maszyny "Autosuk" oraz starsze RZ-3. W latach 80-tych XX wieku zainstalowano cztery skręcarki do skręcania kilku nitek w jedną grubszą.
Pod prawie całym obiektem była piwnica w której gromadzono wycofane maszyny i inne nie potrzebne wyposażenie w bieżącej produkcji. Dostęp do piwnicy był jedynie poprzez windy towarowe, które obsługiwały wszystkie kondygnacje przewijalni. Obiekt oprócz głównej klatki schodowej w północno-zachodniej części posiadał po przeciwnej stronie przeciw-pożarową dużą. W północno-wschodnim narożniku obiektu, niedaleko wind była jeszcze mała wąska klatka awaryjna.
/Krzysztof Bach 2016/