Trygonometryczny plan Moritza Sadebecka.
Wydany na zlecenie Magistratu pierwszy pomiarowy plan miasta Wrocławia składający się z 32 sekcji (82,5 x 65,5 cm każda) w skali 1:1000 z dołożonym później skorowidzem w skali ok. 1:25000 (27,5 x 23 cm). Plan z pełną siecią istniejących i planowanych ulic wraz z numeracją parceli i gmachami użyteczności publicznej.
Istotnym źródłem do poznania faz zabudowy przedmieść w okresie poprzedzającym wielką regulację miasta, która wyznaczyła kierunek rozwoju Wrocławia w 2 połowie XIX stulecia odgrywał pierwszy trygonometryczny i wielosekcyjny plan wykonany w latach 1856-1860 pod kierunkiem Moritza Sadebecka w skali 1:1000. W tym okresie powstały 52 sekcje, a w 1873 r. było ich 92. To ważne dla wrocławskiej kartografii opracowanie wykorzystywano w czasie wspomnianej regulacji co najmniej do końca stulecia. W celu łatwiejszego użytkowania w 1863 r. August Hoffmann zredukował plan do skali 1:10000. Odtąd ta wersja - do schyłku XIX w. była podstawowym ujęciem kartograficznym Wrocławia. Do 1895 r. ukazało się kilkanaście wydań planu Hoffmanna, który z wielką skrupulatnością obrazował wszelkie zmiany zabudowy i przestrzennego kształtu miasta. Używano go ponadto jako roboczego podkładu w celu przedstawiania rozmaitych projektów urbanistycznych. Te interesujące i nie zawsze urzeczywistniane naniesienia zachowały się na niektórych egzemplarzach tego planu. Zob. August Kramer, Die Entwicklung und der Wirkungskreis des Breslauer Stadtvermessungsamtes, [w:] Beiträge zur Geschichte der Stadt Breslau, H. 9, 1939, s. 5-74; Halina Okólska, Dzieje Samorządu Wrocławia w XIX wieku, Wrocław 2002; Roman Wytyczak, Wśród starych planów Wrocławia, „Rocznik Wrocławski”, T. 7: 2001, s. 333-349.
Wydany na zlecenie Magistratu pierwszy pomiarowy plan miasta Wrocławia składający się z 32 sekcji (82,5 x 65,5 cm każda) w skali 1:1000 z dołożonym później skorowidzem w skali ok. 1:25000 (27,5 x 23 cm). Plan z pełną siecią istniejących i planowanych ulic wraz z numeracją parceli i gmachami użyteczności publicznej.
Istotnym źródłem do poznania faz zabudowy przedmieść w okresie poprzedzającym wielką regulację miasta, która wyznaczyła kierunek rozwoju Wrocławia w 2 połowie XIX stulecia odgrywał pierwszy trygonometryczny i wielosekcyjny plan wykonany w latach 1856-1860 pod kierunkiem Moritza Sadebecka w skali 1:1000. W tym okresie powstały 52 sekcje, a w 1873 r. było ich 92. To ważne dla wrocławskiej kartografii opracowanie wykorzystywano w czasie wspomnianej regulacji co najmniej do końca stulecia. W celu łatwiejszego użytkowania w 1863 r. August Hoffmann zredukował plan do skali 1:10000.
Odtąd ta wersja - do schyłku XIX w. była podstawowym ujęciem kartograficznym Wrocławia. Do 1895 r. ukazało się kilkanaście wydań planu Hoffmanna, który z wielką skrupulatnością obrazował wszelkie zmiany zabudowy i przestrzennego kształtu miasta. Używano go ponadto jako roboczego podkładu w celu przedstawiania rozmaitych projektów urbanistycznych. Te interesujące i nie zawsze urzeczywistniane naniesienia zachowały się na niektórych egzemplarzach tego planu. Zob. August Kramer, Die Entwicklung und der Wirkungskreis des Breslauer Stadtvermessungsamtes, [w:] Beiträge zur Geschichte der Stadt Breslau, H. 9, 1939, s. 5-74; Halina Okólska, Dzieje Samorządu Wrocławia w XIX wieku, Wrocław 2002; Roman Wytyczak, Wśród starych planów Wrocławia, „Rocznik Wrocławski”, T. 7: 2001, s. 333-349.
/
