Już w 1335 r. wzmiankowano kościół parafialny, zaś część czynszu pobierały wrocławskie klaryski. Mimo, iż od 1581 r. zakonnice nabyły folwark i stały się właścicielkami całej wsi zwolennicy Nowej Nauki nie byli prześladowani i wkrótce ewangelicy przejęli miejscowy kościół. To było przyczyną, że w 1621 r. wieś wraz z kościołem zostały zniszczone. Ponieważ Nasławice leżały w granicach księstwa brzeskiego, w którym protestantów chronił książę ten zrujnowany kościół pozostał ewangelicki, aż do 1677 r. (po śmierci ostatniego z Piastów w 1675 r. księstwo zmieniło status z lennego na dziedziczne). Na mocy konwencji w zawartej w Altränstadt już w 1707 r. luteranie odzyskali kościół, który w 1711 r. musieli oddać katolikom.
Kolejna zmiana konfesyjna nastąpiła po zajęciu Śląska przez Prusy. W 1742 r. protestanci ponownie objęli kościół (również wznieśli szkołę), który służył im do 1945 r. Po wojnie nie został odbudowany ze zniszczeń wojennych. Obecnie jako zabezpieczone ruiny. Była to gotycka budowla murowana z kamienia i cegły ok. 1335 r. Nawa 2-przęsłowa założona na planie prostokąta, tak samo nieco węższe prezbiterium oddzielone ostrołukowym łukiem tęczy. Od zachodu, na osi stała wieża. W ścianie południowej i prezbiterium zachowały się gotyckie, ostrołukowe, kamienne portale. W prezbiterium okna ostrołukowe z zachowanymi śladami maswerków, w nawie zamknięte łukiem pełnym i (zamurowane) prostokątne. Wewnątrz płyty nagrobne z lat 1572÷1619. Ruinę, wraz z przyległym d. cmentarzem otacza kamienny mur z XVII w.
dariuszfaranciszek