Zespół dworski złożony z dwóch pałaców (wcześniejszego i późniejszego), parku, oranżerii, oficyny, lamusa i zabudowy folwarcznej. Oficyna i oranżeria już nie istnieją, ponieważ zostały rozebrane na odbudowę Warszawy. Z zabudowy folwarcznej najcenniejsza jest stajnia końska z unikatowym murowanym gołębnikiem, na którym kiedyś był zegar. Budowla, choć dziś jest zrujnowana nadal zadziwia swym pięknem. Powstała ona prawdopodobnie na przełomie XVIII i XIX wieku. Równie cenny jest dziś zachowany w dobrym stanie szachulcowy lamus z około 1870 roku. Jednak z całej zabudowy dworskiej najcenniejsze są dwa pałace. Wcześniejszy wybudowany został prawdopodobnie tak jak stajnia na przełomie XVIII i XIX wieku. Nie przedstawia on większych walorów architektonicznych lecz utrzymany jest w dobrym stanie (nadal mieszkają tam ludzie). Obok niego znajduje się drugi pałac wybudowany w ostatniej ćwierci XIX wieku. Budynek jest piętrowy z bogatym wystrojem eklektycznym na elewacjach.
Łęgowo w XVII i pierwszej połowie XVIII wieku należało do znanego na środkowym Nadodrzu rodu von Knobelsdorf, a od połowy XVIII wieku do wieku XIX do Schekendorfów. Prawdopodobnie to właśnie oni wybudowali pierwszy pałac i budynki gospodarcze, które na początku XIX wieku przejęła bądź kupiła rodzina von Unruh, zapewne wywodząca się z kargowskich Unrugów. To właśnie herb Unrugów widnieje na nowszym pałacu w Łęgowie. Za:

Pałac spłonął doszczętnie w 1988 roku.