Był to kościół pogrzebowy, na dawnym cmentarzu (od 1673). W czasie epidemii, szczególnie dżumy, pielgrzymowano do tego kościółka, modląc się do patrona od tej choroby. Jego powstanie datowane jest ok. 1350 (wielka epidemia „czarnej śmierci" w Europie). Na obrazie, przedstawiającym Głuchołazy rzekomo w czasie powodzi z 1460, namalowano i kaplicę św. Rocha. Rzecz w tym, ze obraz powstał w... 2 poł. XVII w. Proboszcz Eliasz Bom w swoim „Inwentarium", czyli opisie parafii zaznacza wyraźnie, że kościółek powstał w latach 1626-27 z własnych środków plebana. W tym czasie miasto nawiedziła wielka epidemia dżumy. Kościółek poświęcono latem 1628. Co tydzień odprawiana była msza św. za zmarłych, a na św. Rocha - uroczystości z procesją ulicami, gdzie zaraza zbierała największe żniwo. Fundatorzy tej mszy obdarowali proboszcza... domem z ogrodem i kawałkiem roli! Do 1866 wokół kościółka był rmentar? Podatkowo edv cmentarz bvł jeszcze wokół fary, tutaj chowano parafian ze wsi. Walący się niemal kościółek odnowił w 1860 proboszcz Bulang; remont był też kilka lat temu. Kościółek posiada cechy gotyckie (trójboczna absyda, drewniana wieżyczka z dzwonkiem, ostrołukowe okna i portal). Wnętrze różnostylowe, nakryte płaskim stropem. Ołtarz (1625) późnorenesansowy, zwieńczony Pelikanem (symbol Chrystusa), z ośmiobocznym obrazem na drzewie autorstwa SchOnfeldera, przedstawiającym Dzieciątko w ramionach Matki, powstrzymujące karzącą rękę Boga (z piorunem i młotem). W medalionach po bokach postaci św.św. Rocha i Sebastiana z późniejszego okresu. Po bokach barokowe rzeźby tychże patronów. W zwieńczeniu ołtarza medaliony św. Wawrzyńca, MB Bolesnej i św. Jana Ewangelisty i sterczyny. Jego dolna część przypomina sarkofag, ozdobiony łacińskimi inskrypcjami. Znajduje się tu płaskorzeźba Węża Miedzianego, który odwrócił chorobę od Izraelitów. W prawym ołtarzu płaskorzeźba modlącego się św. Izydora (1634); na cmentarzu grzebano głównie rolników, których patronem jest ten święty. W medalionach po bokach Pięta i MB z Dzieciątkiem. W lewym ołtarzu płaskorzeźba Ukoronowanie cierniem (1680) i obraz bł. Alfonsa z Ligouri. Ambona z wyobrażeniami Ewangelistów została podarowana Katedrze Opolskiej. Specjalna, marmurowa ławka była przeznaczona dla kalek i żebraków, a na ścianach kościółka wisiało wiele tabliczek z nazwiskami zmarłych. Obok kościoła krzyż metalowy i figura Serca PJ Dawny cmentarz to dziś plac zabaw, ocieniony dorodnymi lipami.