Na zewnątrz kościoła warto zwrócić uwagę na kilka barokowych płyt nagrobnych wmurowanych w mur otaczający teren kościelny od strony wschodniej. Najokazalsza z nich, wykonana z białego marmuru, zawiera rzeźbiony portret zmarłego w 1730 r. Krzysztofa Henryka von Brauchitsch . Był on komisarzem wojskowym obwodu strzelińskiego, co starano się zaznaczyć w jego pomniku nagrobnym — nie tylko poprzez zbroję w jakiej ukazano popiersie, ale też przez nagromadzenie wokół niego dekoracji złożonej z elementów wojskowych (broń, sztandary, bębny). Na innej płycie, o niestety nieczytelnym już napisie, symbolika wyraźnie wiąże się z przemijaniem i marnością tego świata. Małe dziecko (putto) puszcza mydlane bańki — tak kruche jest nasze życie. Czaszka i klepsydra obok ukazują odmierzanie przemijającego czasu i kres naszej ziemskiej drogi. Z trzech skromniejszych płyt, młodsza upamiętnia Pawła Samuela Grabnera, zm. 1756, piastującego za życia funkcję starszego cechu sukienników strzelińskich oraz inspektora manufaktur. W jej zwieńczeniu aniołki z symbolami Wiary i Nadziei podtrzymują koronę — oto wyraz pobożnego oczekiwania. Ostatnie dwie płyty są niemal takie same. Wystawiły je dzieci dla swoich rodziców — Karoliny Elżbiety von Prittwitz ur. von Brauchitsch, zm. 1752, oraz Hansa Kaspra von Prittwitz und Gaffron, zm. 1755. Wg.