Wyrobisko górnicze wykonane w latach 1939-41 na głębokości około 5-7,5 m od powierzchni w obudowie stalowej o kształcie łukowym, wzmocnionej częściowo okładzinami żelbetowymi. Wejście znajduje się na poziomie +444 m.n.p.m. Wyrobisko to wykorzystywane było podczas wojny na schron dla robotników kopalni w czasie nalotów. Po 1945r. wyrobisko to przeznaczono na schron cywilnej obrony terytorialnej kraju oraz na szkolenia okresowe górników w aparatach tlenowych w strefie zadymionej. W 1974r. część wyrobiska po stronie wschodniej została zlikwidowana a w tym miejscu postawiono budynek nowej łaźni górniczej. W 1998r. schron skreślony został ze stanu ewidencyjnego i adaptowany na ekspozycję kopalni z podziemnymi wyrobiskami górniczymi wyposażonymi w maszyny i urządzenia do urabiania i transportu węgla. Długość wyrobisk podziemnych wynosi 175.
W roku 2014 dotychczasową trasę połączono z dawnym tunelem transportowym kamienia na zwały, tworząc nową podziemną trasę turystyczną.
/Dodał Petroniusz, źródło: tablica informacyjna przy wejściu do sztolni i informacje własne/