Największa w Europie lokomotywownia na którą składają się dwie hale wachlarzowe (23 stanowiskowa z 1875 r. oraz 24 stanowiskowa z 1908 r.), dyspozytornia bramowa, obrotnice, wieża ciśnień, noclegownia oraz dobudowane w czasie IIWŚ: kotłownia, elektrownia, magazyny, wagonownia i budynek socjalny.
Eksploatację obiektu zakończono w latach 2009-2012. Obecnie zabytkiem opiekuje się stowarzyszenie Parowozownia Gniezno. Okresowo możliwe jest zwiedzanie obiektu.