Pierwsze plany utworzenia nowego więzienia sporządził już w 1839 r. architekt L. Drewitz. Trzy lata później głównym inwestorem został król Prus, który jednak zatwierdził nowe plany wykonane przez Karla Ferdinanda Busse z Berlina. Gmach wybudowano w latach 1845-1852, a następnie dwukrotnie go powiększano: w latach 1881-1887 Oscar Knorr rozbudował go w stronę Podwala i ul. Muzealnej i w 1930 r. Werner Haberland zastąpił stare skrzydło wzdłuż ul. Sądowej, nowym modernistycznym budynkiem. Cały zespół składa się z trójskrzydłowego budynku sądu między ul. Podwale, Muzealną, Sądową i Świebodzką oraz więzienia na planie krzyża greckiego. Narożnik, w którym pierwotnie mieściło się główne wejście, sala rozpraw na 1. piętrze i kaplica na drugim, flankują ośmioboczne wieże, w których znajdują się klatki schodowe. Sąd zakomponowany jest jako neogotycka twierdza-zamek zbudowany z czerwonej cegły, ozdobiony tylko piaskowcowymi gzymsami i pasami żółtej cegły.
(za: Atlas architektury Wrocławia, tom I)