Most kolejowy nad głęboką doliną, z ulicą Niepodległości jako głównym ciągiem komunikacyjnym, znajdujący się w km 50,517 linii Kłodzko – Wałbrzych, był obiektem szczególnie chronionym. Stosunkowo duża rozpiętość przęseł i wysokość podpór sprawiały, że do 1945 roku nie prowadzono eksploatacji w jego filarze ochronnym. Z materiałów archiwalnych WKWK wynika, że przed 1945 rokiem rozważano projekt zbudowania nowej stacji kolejowej i układu torowego w Wałbrzychu, omijającego stację Wałbrzych Główny, wiadukt i tunel Wołowca, w celu podjęcia pod nimi eksploatacji górniczej.

Opis obiektu:

Wiadukt jest obiektem trójprzęsłowym o jednakowych rozpiętościach po 40,0 m. Zbudowany jako wiadukt pod linią dwutorową ma każde przęsło złożone z dwu niezależnych ustrojów nośnych (pod każdym torem) o konstrukcjach kratowych z jazdą górą. Ciągi konstrukcji pod torami nie były prawdopodobnie budowane w tym samym czasie, gdyż różnią się pod względem systemu kraty głównej i prawdopodobnie gatunkiem stali. Pod torem po północnej stronie wiaduktu są kraty o pasach równoległych systemu N, (od niepodwieszone), pod torem zaś po południowej stronie pas dolny kraty systemu N został uzupełniony trzecim, krzywoliniowym pasem o charakterze podwieszenia i stąd kraty nazywane są P (od podwieszone). Podporami skrajnymi wiaduktu są masywne przyczółki wtopione w nasyp, podporami pośrednimi – wysokie na około 20 m filary o kształcie litery A, z masywnymi nogami . Jezdnie na wiadukcie ułożone są na pomoście typu otwartego (mostownice oparte na podłużnicach).