ID: 10580606

Kolej miejska w Boguminie

Městská elektrická dráha Bohumín, Městské vlečné dráhy Bohumín Slezske zemske drahy (SZD)

Polska / Województwo śląskie / Powiat frysztacki (Zaolzie) / Bogumin (Bohumin)
Polska / Województwo śląskie / Powiat frysztacki (Zaolzie) / Koleje wąskotorowe w Zagłębiu Ostrawsko-Karwińskim

Budowa

1902

Status

Nie istnieje

Likwidacja

1973

Miejska Uliczna Kolej Parowa w Boguminie (1902–1916) / Miejska Kolej Elektryczna w Boguminie (1916–1947)

Pierwsza w Zagłębiu Ostrawsko-Karwińskim linia kolei wąskotorowej połączyła Stary Bogumin ze stanowiącym duży węzeł kolejowy Nowym Boguminem. Uruchomiona 22 grudnia 1902 jednotorowa linia o długości 3,5 km z trzema mijankami biegła od dworca w Nowym Boguminie, przez dzisiejsze ulice Dworcową (Nádražní) i Armii Czechosłowackiej (Československé armády), potem własnym torowiskiem wzdłuż drogi noszącej dziś nazwę ul. Śląskiej (Slezská) do rynku w Starym Boguminie (dziś nám. Svobody).

Przez pierwszy rok bogumińska wąskotorówka obsługiwana była przez tramwaje konne, jednak od początku planowano trakcję parową. Dlatego po zakupie wozów i zbudowaniu obrotnic na końcowych przystankach, 13 października 1903, rozpoczęto eksploatację tramwajów parowych. Operatorem linii zostało miejskie przedsiębiorstwo Miejska Uliczna Kolej Parowa w Boguminie (niem. Städtische Dampfstraßenbahn Oderberg, czes. Městská parní tramvajová dráha v Bohumíně).

W 1915 podjęto decyzję o elektryfikacji, którą przeprowadziła spółka AEG Union. Wagon motorowy do jej obsługi wypożyczono od Śląskich Kolei Krajowych (niem. Schlesische Landeseisenbahnen, czes. Slezské zemské dráhy). Wyjechał on na trasę 23 września 1916. Po elektryfikacji bogumińskie przedsiębiorstwo komunikacyjne przemianowano na Miejską Kolej Elektryczną w Boguminie (niem. Städtische Elektrischebahn Oderberg, czes. Městská elektrická dráha v Bohumíně). Tramwaje parowe powróciły jeszcze na kilka miesięcy w 1918 – w lutym wypożyczony wagon musiano zwrócić, a zakupiony nowy otrzymano dopiero w lipcu. Rok 1916 to również początek funkcjonowania przewozów towarowych.

Od 1922 miasto starało się o przejęcie linii przez Śląskie Koleje Krajowe, te jednak ze względu na jej zły stan techniczny i nierentowność nie były zainteresowane. Nastąpiło to dopiero w roku 1947.

W połowie lat 50. zdecydowano jednak o stopniowej likwidacji ostrawsko-karwińskich wąskotorówek. Linię z Karwiny do Nowego Bogumina skrócono tylko do odcinka Lutynia Dolna – Nowy Bogumin (1966). W 1968 linię z dworca w Nowym do rynku w Starym Boguminie skrócono do starobogumińskiego szpitala, a w 1971 przestała istnieć trasa Nowy Bogumin – Dolna Lutynia. Ostatnim rokiem istnienia w Zagłębiu Ostrawsko-Karwińskim podmiejskiej kolei wąskotorowej był rok 1973. 1 sierpnia przestała istnieć linia bogumińska, a 1 października zamknięto ostatni odcinek wąskotorówki – z Nowego Bogumina do Hruszowa.

Przez pierwszy rok funkcjonowania tramwajów konnych tabor składał się z dwóch wagonów odkrytych i dwóch krytych.

Po wprowadzeniu w 1903 trakcji parowej linię obsługiwały trzy wagony parowe, cztery używane wcześniej w do przewozów konnych wozy doczepne i jeden nowy wóz doczepny. Ponadto dla przewozów towarowych do dyspozycji Miejskiej Ulicznej Kolei Parowej w Boguminie były trzy lokomotywy parowe i towarowe wozy doczepne różnego typu.

Po wprowadzeniu trakcji elektrycznej przez pierwsze trzy lata (1915–1918) linia bogumińska obsługiwana była przez jeden wagon wypożyczony od Śląskich Kolei Krajowych. W późniejszym okresie eksploatowane były dwa wagony silnikowe (jeden z Koprzywnicy, jeden z Simmeringu) i dwa doczepne używane wcześniej przez kolej parową.

Zajezdnia znajdowała się w Starym Boguminie przy dzisiejszej ul. Śląskiej (Slezská)

(moose za wikipedią)

Pokaż więcej Pokaż mniej