Pod koniec 1. dekady XXI w. wśród pasjonatów historii Zielonej Góry narodziła się idea odtworzenia przedwojennego pomnika Winiarki Emmy ( ). Głównym inicjatorem rekonstrukcji pomnika był znany zielonogórski regionalista, Tomasz Czyżniewski. Projekt budowy nowego pomnika Winiarki Emmy był przez kilka lat proponowany do budżetu obywatelskiego, ale ze względu na brak wykonawcy lub zbyt wysokie koszty, do realizacji pomysłu doszło dopiero w ramach obchodów 800-lecia powstania Zielonej Góry i 700-lecia nadania jej praw miejskich.
Zgodnie z pierwszymi planami, odtworzony pomnik miał stanąć nie w pierwotnej lokalizacji (u zbiegu al. Niepodległości i ul. Bolesława Chrobrego), ale na skraju deptaka na rogu al. Niepodległości i pl. Bohaterów. Przeważyły jednak głosy optujące za 'oryginalnym' miejscem. Ze względu na powojenne zmiany charakteru otoczenia dawnego pomnika (intensywny ruch samochodowy, zadrzewienie) zdecydowano się postawić pomnik na zachodnim skraju narożnego skweru, ok. 20 m od dawnej lokalizacji.
Ze względu na brak szczegółowej dokumentacji oryginalnego pomnika (zachowały się tylko przedstawiającego go przedwojenne pocztówki) nowy pomnik nie jest kopią, ale rekonstrukcją, z autorską interpretacją rzeźby winiarki Emmy przez Artura Wochniaka (twórcy m.in. wielu zielonogórskich 'bachusików'). Nowa rzeźba winiarki, przy zachowaniu ogólnej kompozycji, przedstawia kobietę młodszą i szczuplejszą niż na pomniku oryginalnym. Rzeźba wykonana jest z brązu, a elementy cokołu z piaskowca.
Przedwojenny pomnik Winiarki Emmy był jednocześnie zdrojem, nowa wersja także została wyposażona w dwa krany dotykowe. Teren wokół pomnika został zagospodarowany (nowy chodnik, ławki, nasadzenia roślin, oświetlenie).
[jawc, wg różnych żródeł internetowych]