MENU
Kościół św. Karola Boromeusza na Karczówce.

Dodał: Alistair° - Data: 2023-05-08 20:24:42 - Odsłon: 241
Lata 1928-1930


Na szczycie ulokowany jest kościół pw. św. Karola Boromeusza oraz klasztor należący dawniej do oo. bernardynów. Fundatorem zespołu klasztornego był biskup krakowski Marcin Szyszkowski. Powstał on jako wotum za ominięcie Kielc przez zarazę z 1622 r. Zespół klasztorny został wzniesiony w latach 1624–1631 w stylu późnorenesansowo-wczesnobarokowym. Na początku XVIII w. klasztor został przebudowany. Od strony wschodniej dobudowano wówczas zabudowania gospodarcze, ogrodzone murem z basztami i znajdującą się pośrodku bramą. W 1864 r. zakon bernardynów został rozwiązany przez władze carskie. Od 1957 r. klasztorem opiekują się księża pallotyni.

Klasztor i kościół wieńczą barokowe wieże i sygnaturki pokryte blachą miedzianą. Do wnętrza prowadzą barokowe schody wykonane z wydobywanego na Kielecczyźnie czerwonego i szarego piaskowca. Na korytarzu przy wejściu do klasztoru znajduje się obraz przedstawiający złupienie klasztoru przez wojska szwedzkie w 1655 r. Kościół klasztorny jest jednonawowy. Na barokowym ołtarzu znajduje się obraz przedstawiający św. Karola oraz św. Kazimierza. Pozostałe elementy wyposażenia świątyni rokokowe.

Pod wieżą ulokowana jest kaplica pw. św. Barbary, a w niej rokokowy posąg świętej z XVII w. wykonany z samorodka rudy ołowiu – galeny. Trzy wielkie samorodki znalezione zostały w 7 grudnia 1646 r. przez Hilarego Malę z Niewachlowa, miejscowego górnika, w szybach na Karczówce[1]. Z pozostałych dwóch wykonano figurę NMP znajdującą się w katedrze w Kielcach oraz figurę św. Antoniego w kościele w Borkowicach.

Przed klasztorem ulokowana jest kaplica MB Fatimskiej, przebudowana w 1986 r. z jednego z budynków gospodarczych z XVIII w.

Zespół klasztorny bernardynów wpisano do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.403/1-4 z 23.06.1967), w jego skład wchodzą[2]:

kościół pw. św. Karola Boromeusza,
klasztor wybudowany w latach 1629–1631, przebudowany w XIX w.,
zabudowania gospodarcze z I połowy XVIII w.
ogrodzenie z basztami z XVII–XVIII w.,
teren niezabudowany na stoku góry (nr rej.: A-1189 z 25.08.1997).

  • /foto/10071/10071838m.jpg
    1902
  • /foto/10389/10389798m.jpg
    1928 - 1930
  • /foto/8683/8683541m.jpg
    1930
  • /foto/8683/8683542m.jpg
    1930
  • /foto/9171/9171002m.jpg
    1950 - 1955
  • /foto/7264/7264461m.jpg
    1991
  • /foto/9081/9081831m.jpg
    2020
  • /foto/9081/9081864m.jpg
    2020
  • /foto/9081/9081882m.jpg
    2020
  • /foto/9082/9082030m.jpg
    2020

Aukcje internetowe

Poprzednie: Budynek nr 28 Strona Główna Następne: Komenda Obsługi Lotniska