Koszary w Komorowie k/Ostrowi Mazowieckiej powstały w latach 1888-1892. W koszarach umieszczono dwa pułki piechoty i brygadę artylerii (23 Niżowski Pułk Piechoty Generała Feldmarszałka Księcia Sołtykowa, 24 Symbirski Pułk Piechoty Generała Niewierowskiego i 6 Brygadę Artylerii Polowej). W sierpniu 1914 r. jednostki armii carskiej opuściły Komorowo i wraz z 2 Armią zostały rozbite pod Tannenbergiem (Stębarkiem). W 1915 r. koszary w Komorowie zostają zajęte przez wojska niemieckie. W sierpniu 1917 ...
Koszary w Komorowie k/Ostrowi Mazowieckiej powstały w latach 1888-1892. W koszarach umieszczono dwa pułki piechoty i brygadę artylerii (23 Niżowski Pułk Piechoty Generała Feldmarszałka Księcia Sołtykowa, 24 Symbirski Pułk Piechoty Generała Niewierowskiego i 6 Brygadę Artylerii Polowej). W sierpniu 1914 r. jednostki armii carskiej opuściły Komorowo i wraz z 2 Armią zostały rozbite pod Tannenbergiem (Stębarkiem). W 1915 r. koszary w Komorowie zostają zajęte przez wojska niemieckie. W sierpniu 1917 r. w koszarach zorganizowany został kurs aspirantów oficerskich na potrzeby Polskiej Siły Zbrojnej (tzw. "Polnische Wehrmacht"), przemianowany później na Szkołę Podchorążych. Po odzyskaniu niepodległości do zakończenia wojny polsko-bolszewickiej w koszarach, tworzono, reorganizowano i uzupełniano wiele jednostek Wojska Polskiego. W 1922 r. koszary zajął &1 Pułk Piechoty a w sąsiedztwie (przy szosie Różańskiej) stacjonowały dwa dywizjony 18 Pułku Artylerii Lekkiej. W tym czasie Szkoła Podchorążych Piechoty stacjonuje w Warszawie. Podczas przewrotu majowego Szkoła opowiedziała się po stronie legalnego rządu. Według niektórych historyków, był to powód powrotu SPP do Komorowa. Największy rozwój Szkoły nastąpił w latach 1930-1934, gdy komendantem był płk dypl. Ludwik Bociański. Wybudowano wtedy odkryty basen z kompleksem boisk sportowych i halę sportową. W latach 1931-1933 wzniesiono dwie aleje pomników, pomiędzy budynkami batalionów podchorążych. Aleja na terenie I batalionu przedstawiała królów i hetmanów polskich, aleja na terenie II batalionu przedstawiała bohaterów powstania listopadowego. Ponadto wybudowano pomnik-fontannę Kraka walczącego ze smokiem, popiersie Stanisława Moniuszki oraz pomnik bp. Władysława Bandurskiego. W 1932 r. odsłonięto najbardziej okazały pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego. We wrześniu 1939 r. Szkoła wystawiła 114 i 116 Pułki Piechoty (rezerwowe). Po kampanii wrześniowej 1939 r. koszary zostały zajęte przez wojska niemieckie, które zorganizowały w nich szpital polowy, warsztaty naprawcze, magazyny mundurowe i żywnościowe. W sierpniu 1944 r. wycofujący się Niemcy spalili większość budynków koszarowych. Uratował się kościół garnizonowy, domek komendanta, mauzoleum podchorążych, hala sportowa i pomniki w alejach. W tym samym roku wkraczająca Armia Czerwona zniszczyła pomnik Stefana Batorego oraz bp. Bandurskiego. W 1950 r. decyzją starosty ostrowskiego zburzono pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego. W latach 1945-1953 w koszarach stacjonowały różne pododdziały WP. Od 1953 r. po dzień dzisiejszy, w kilu pozostałych po SPP koszarowcach, stacjonują jednostki służby geograficznej WP.
Tradycje Szkoły Podchorążych Piechoty dziedziczy Akademia Wojsk Lądowych im. Generała Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu.
(Parsley)
Pokaż więcej
Pokaż mniej
2
/
