Baszta Doominikańska (Dominikaner Turm) stała w północnym ciągu murów Głównego Miasta, obecnie znajduje się tam parking, na Placu Dominikańskim, przed Halą Targową, od strony ul. Podwale Staromiejskie (dawnej fosy). Położona była pomiędzy Basztą Jacek a nieistniejącą współcześnie Basztą Klasztorną (zamykającą obecną ul. Lawendową, rozebraną w 1841). Na planie z 1741, na którym Baszta Dominikańska zwana jest „Mönchen Thurm” – „Basztą Mnisią”). Pospolicie zwana była „Kiek en den kök” – „Patrz do kuchni” (1706), z najwyższego piętra istniała bowiem możliwość wejrzenia do kuchni klasztoru Dominikanów (obecnie w tym miejscu hala targowa). Spłonęła w 1807 w trakcie oblężenia Gdańska przez wojska napoleońskie. Pozbawione dachu pozostałości porosły roślinnością, zwana była wówczas przez gdańszczan „Blumentopf” – „Donica”. W 1851 pojawiły się pierwsze plany jej rozbiórki, w 1883 ruiny tymczasowo zabezpieczono, ostatecznie Rada Miejska Gdańska 5 II 1897 podjęła zdecydowaną większością głosów uchwałę o jej rozbiórce, argumentując to stwarzanymi przez ruinę baszty utrudnieniami w ruchu. Orientacyjne miejsce po niej (obrys przyziemia) zaznaczono na początku XXI wieku ciemniejszą kostką na parkingu przed halą targową . [BŚ] (Gedanopedia).