Pierwotny wzniesiony prawdopodobnie przed 1400 r. przez rycerza Marcina. Następny z 1770 r. ufundowany został przez Bogumiła Pstrokońskiego, chorążego piotrkowskiego, miejscowego dziedzica. Kościół ten 11 lat później spłonął. Obecnie stojący kościół został wzniesiony w 1783 r. staraniem Maksymy z Szembeków Pstrokońskiej, wdowy po Bogumile. Jest zbudowany z modrzewia, konstrukcji zrębowej, oszalowany, kryty w przeszłości gontem obecnie blachą. Ołtarz główny rokokowy z 2 poł. XVIII w., dwa boczne z pocz. XIX w., późnobarokowe. Ambona i organy klasycystyczne, z początku XIX w. Chrzcielnica drewniana z XVIII w. Monstrancja rokokowa z 1782 r. Plebania zbudowana w 1908 r. staraniem ks. Ignacego Pilicha.
Kościół w czasie II wojny światowej był czynny do 6 października 1941 r., kiedy to Niemcy aresztowali księdza Adama Fijałkowskiego i zesłali do Dachau, gdzie zginął 4 maja 1942 r. Niemcy zamienili świątynię na magazyn zboża.
Na cmentarzu zbiorowa mogiła żołnierzy z 10 Dywizji Piechoty armii "Łódź" i Kresowej Brygady Kawalerii poległych w dniach 3-5 września 1939 r. oraz grobowce Pstrokońskich, Cieleckich, Nenckich, Bartochowskich. W pobliskich lasach znajdują się obelisk i mogiły pensjonariuszy pobliskiego szpitala psychiatrycznego w Warcie zamordowanych przez Niemców w kwietniu 1940 r.
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest obiekt nr rej.: 839 z 28.12.1967.

Za