28
 |
 |
||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pałac i park: już w 1386 r. stał we wsi dwór obronny „Hof” będący własnością rycerza Heinemanna von Seidlitz. Brak wiadomości, dotyczących jego przebudowany i rozbudowany na przełomie XVI i XVII wieku. W połowie XVIII w. stał w Siedlimowicach okazały trzykondygnacyjny, czteroskrzydłowy pałac z wewnętrznym dziedzińcem, pokryty dachem dwuspadowym, przebudowany w stylu barokowym prawdopodobnie na przełomie XVII i XVIII w. Rozległy dziedziniec zewnętrzny i wejście do pałacu znajdowały się po stronie ...
Pałac i park: już w 1386 r. stał we wsi dwór obronny „Hof” będący własnością rycerza Heinemanna von Seidlitz. Brak wiadomości, dotyczących jego przebudowany i rozbudowany na przełomie XVI i XVII wieku. W połowie XVIII w. stał w Siedlimowicach okazały trzykondygnacyjny, czteroskrzydłowy pałac z wewnętrznym dziedzińcem, pokryty dachem dwuspadowym, przebudowany w stylu barokowym prawdopodobnie na przełomie XVII i XVIII w. Rozległy dziedziniec zewnętrzny i wejście do pałacu znajdowały się po stronie południowej. Bramę wejściową ujmował ozdobny portal, nad którym wznosiła się wieżyczka z barokowym hełmem. Dziedziniec zewnętrzny otaczały zabudowania mieszkalno-gospodarcze. Od strony północnej przylegał do folwarku ogród ozdobny otoczony murem z wejściem od strony pałacu. Cały zespół pałacowo-folwarczny otoczony był murem z trzema bramami. W latach 1873-75 ówczesny właściciel Heinrich Korn całkowicie przebudował pałac. Nowy obiekt o cechach renesansowych i barokowych powstał na planie prostokąta. Od strony wschodniej dostawiona została kaplica, a od północnej wysoka wieża połączona z korpusem głównym przejściem arkadowym. Dwukondygnacyjny korpus pałacu pokryty był dwuspadowym dachem, natomiast trzykondygnacyjna wieża ażurową, cebulowatą kopułą. Elewacje pałacu zdobił bogaty tynkowany detal (pilastry, obramienia otworów, boniowanie, dekoracyjne szczyty, sterczyny, a także gryfy i maszkarony). Po II wojnie światowej nie użytkowany pałac uległ stopniowej dewastacji. Większość drobnych elementów architektonicznych z pałacu i jego otoczenia wywieziono do parku w Bogatyni. W latach 90-tych XX w. pałac był już całkowicie zrujnowany. Zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach ostatni znaczący detal architektoniczny, wykonany z piaskowca – herb Kornów, który zdobił portal wejściowy. Obecnie zachowały się jedynie mury zewnętrzne całkowicie zrujnowanej budowli. Wraz z przebudową pałacu z lat 1873-75 przekształcono graniczący z nim od strony północnej teren w park krajobrazowy, przechodzący następnie w las z wytyczonymi trasami spacerowymi (obecnie nie istniejącymi). Część najbliższa pałacowi miała charakter reprezentacyjny. Przebiegała tędy ozdobiona detalem architektonicznym aleja dojazdowa do pałacu. Obecnie zapuszczony park o powierzchni 6,70 h coraz bardziej przypomina wyglądem gęsty las.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Opracowanie Bogdan Mucha Dostępne na  (5.03.2012 r.)
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|